Σάν πιάνω τό μολύβι μου
η όπως θές τήν πένα
παίρνω τήν ευθύνη μου
γιά νά μήν γράψω ψέμα ...
Βουΐζουν μέσα στό μυαλό
τόσες οί καταστάσεις,
νά ηρεμήσω δέν μπορώ
καί πώς νά μήν τίς γράψεις ;
Τί άλλο νά σού πώ ρωμιέ
τί νά σού τραγουδήσω ;
Την δόλια σου καταγωγή
πάλι νά στήν θυμίσω *
Γιατί όλα τά ξέχασες,
τι κρίμα, δεν θυμάσαι
κι αυτήν τή δόλια χώρα σου
λίγο δέν τήν λυπάσαι;
Φωνάζουνε οί πρόγονοι,
μέσα από τό μνήμα ...
Πού είσαστε απόγονοι *
Κρίμα καί παλι κρίμα :
Οί ήρωες δακρύζουνε,
οί θεοί θυμόσανε ...
Δέν κρατήσαμε λεύθερη
χώρα που μάς δώσανε *
Έλληνα τήν καταγωγή
πώς νά σού τήν θυμίσω;
Σήκω επάνω μέ ψυχή
παρ'την ζωή σου πίσω *
Δημήτριος Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 28/2/21
Copyrite
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου