Ξύπνησα καί είναι νωρίς 
έξω βαθύ σκοτάδι, 
κι εγώ εσένα σκέφτομαι 
ένα δικό σου χάδι *
Ακούω έξω τά πουλιά, 
πού έχουνε ξυπνήσει 
καί τήν δική σου τή λαλιά 
 ποιός θά μού την θυμίσει; 
Θέλω ν'ακούσω σ'αγαπώ *
Ν'ακούσω σέ λατρεύω, 
στά όνειρα μου νά σού πώ
τώρα νά σέ γυρεύω  :
Κουράστηκε ή μούσα μου
καί μού παραπονιέται *
Άμα πεθάνει ό έρωτας 
δέν ξαναγεννιέται  ...
Άρχισαν τώρα τά πουλιά 
όλλα νά τιτιβίζουν ...
Καί γώ νομίζω πώς γιά μέ 
γλυκά μέ ψιθυρίζουν *
Καί μεσ'τά τιτιβίσματα ,
ένα λαλεί μέ πόνο *
Σάν τό ακούω νά  μιλά 
εγώ σέ νιώθω μόνο  ...
Δημήτρης Κεραμίδας 
Hamilton Ontario Canada 
5/1/21
Copyrite 

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου