Ξύπνησα καί είναι νωρίς
έξω βαθύ σκοτάδι,
κι εγώ εσένα σκέφτομαι
ένα δικό σου χάδι *
Ακούω έξω τά πουλιά,
πού έχουνε ξυπνήσει
καί τήν δική σου τή λαλιά
ποιός θά μού την θυμίσει;
Θέλω ν'ακούσω σ'αγαπώ *
Ν'ακούσω σέ λατρεύω,
στά όνειρα μου νά σού πώ
τώρα νά σέ γυρεύω :
Κουράστηκε ή μούσα μου
καί μού παραπονιέται *
Άμα πεθάνει ό έρωτας
δέν ξαναγεννιέται ...
Άρχισαν τώρα τά πουλιά
όλλα νά τιτιβίζουν ...
Καί γώ νομίζω πώς γιά μέ
γλυκά μέ ψιθυρίζουν *
Καί μεσ'τά τιτιβίσματα ,
ένα λαλεί μέ πόνο *
Σάν τό ακούω νά μιλά
εγώ σέ νιώθω μόνο ...
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 5/1/21
Copyrite
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου