Ένα ελληνόπουλο μόλις προχθές γεννηθεί,
Ελληνικοί ορίζοντες στό όνομα εβαπτίσθει.
Άπλωσε τά χεράκια του, ν'αγγίξουνε τ'αστέρια
καί γέμισε ό ουρανός κάτασπρα περιστέρια !
Πήρε τή γαλανόλευκη, καί φορεσιά του κάνει,
καί στούς προγόνους Έλληνες έπλεξε στεφάνι !
Πήρε τής δάφνης τούς ανθούς κι ελιάς κλωνάρι
καί αντρειωμένο ένοιωθε πώς ήταν παλικάρι.
Γεννήθηκε στήν ξενιτιά, πνιγμένο στήν ορφάνια ...
Μά ή Ελληνική του ή ψυχή γεμάτη περηφάνεια !
Ψάχνει Έλληνες νά βρει,θελει να τους μιλήσει ,
τρέχοντας στούς ορίζοντες κι όπου τούς συναντήσει.
Τις στράτες πείρε γελαστό, καί μέ ψηλά κεφάλι,
Δες'τε με Ελληνόπουλο, χαρά μου καί καμάρι !
Παλμούς Ελλάδα ή καρδιά, στά χείλη του πατρίδα,
σέ πατριώτες Έλληνες τού έμεινε ή ελπίδα ...
****** ******* *******
Είπε θα βρεί παρηγοριά, μαζί τους θά βιώσει ....
Πρίν τήν ημέρα του γευθεί, τού είπαν θά νυχτώσει.
Καλό μου Ελληνόπουλο, κακία μήν κρατήσεις.
Παρηγοριά δέν θά τήν βρείς όση καί νά ζητήσεις.
Άν μεγαλώσεις μόνος σου, καί γίνεις παλικάρι,
Πές τους είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ καί τό χεις γιά καμάρι!
Αυτό τό ποίημα αναγκάστικα καί τό έγραψα κάποτε
πού άρχισα να εκδίδω μία εφημερίδα στήν εδώ
παροικία μας ΧΆΜΙΛΤΟΝ μέ τό όνομα ΕΛΛΗΝΙΚΟΊ
ΟΡΊΖΟΝΤΕΣ πόση βοήθεια βρήκα τό γράφει τό παρόν
ποίημά μου δεν χρειάζεται νά δώσω άλλη εξήγηση.
Νά είναι όλοι τους καλά ακόμα εδώ βιώνω μαζί τους ...
Δημήτρης Κεραμίδας
Δικαιώματα αποκλειστικά 
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου