ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ (Κώστα Μορφέση)

 

Σέ είδα στόν ύπνο Κωνσταντή, εχθές αργά τό βράδυ :

Λέει πώς έβγαζες νερό, από ένα βαθύ πηγάδι.

Ήρθα κοντά σου φίλε μου, σού ζήτησα κι εγώ νά πιώ.

Νά βρέξω τό κεφάλι μου,λίγο νά δροσιστώ ...

Καί ήρθε τότε ό χάροντας,σού λέει μή μού δώσεις ...

Καί σύ μαζί του δέχτηκες φίλε μου νά μαλώσεις !

Σέ πιάνει κείνος τά μαλλιά, καί τόν κρατάς τήν μέση.

Τέτοια μεγάλη λεβεντιά ! Δέν έχω δεί Μορφέση .

Ό χάροντας παραμιλά κι από τό κακό του βράζει.

Πάλευες φίλε δυνατά ! Καί κάτω δέν σέ βάζει ...

Σιώνται τα δέντρα τά βουνά, γιατί δέν σέ νικάει,

Τότε φώναξε δυνατά, είσαι τής Μούσας χάρη !

Πρίν καβαλήσει τό άλογο, τόν άκουσα νά λέει,

κι απ'τό κακό του τό πολύ νόμιζα ό,τι κλαίει.

Ψυχή μεγάλη ποιητές σάς έδωσε ή φύση ...

Πάντα θά είστε νικητές σέ ανατολή καί δύση.

Καί έφυγε καλπάζοντας, χάθηκε στό σκοτάδι ...

Καί σύ αναστενάζοντας γύρισες στό πηγάδι.

Βγάλαμε τότε νερό φίλε μου γιά νά πιούμε,

Ηρθαν τής νύχτας τά πουλιά, μέ μάς νά δροσιστούνε !

 

 

Κεραμίδας Δημήτρης Φεβρουαρίου 28/2019

Από τό βιβλίο μου ( ΜΑΔΗΜΕΝΕΣ ΜΑΡΓΑΡΊΤΕΣ)

Δικαίωμα αποκλειστικά Χάμιλτον Οντάριο Καναδά