ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Η ΣΙΩΠΉ ΜΟΥ

Μίλα μου , μού λές μίλα μου ...

Κι εγώ σέ κοιτάζω μέσα στά

μάτια σου σαστισμένος ...

Σάν τί νά σού πώ τούς όρκους ;

καί τίς υποσχέσεις σου ; που

τίποτα δέν κράτησες ...

Νά σού θυμίσω πόσα όνειρα

κάναμε μαζί καί ;

Τί κράτησες απ'όλα αυτά ;

Τίποτα, καί μού λές νά σού

μιλήσω πώς νά σού, μιλήσω ;

Αφού σκότωσες μέσα σου τήν

δική σου αλήθεια εγώ πώς

νά γλυτώσω τήν δική μου ;

Πνιγμένος στόν καημό μου

καί τό δάκρυ καί βλέποντας

όλα τά κομμάτια τής ζωής μου

εδώ τριγύρω μου σκόρπια ...

Πώς νά σού μιλήσω πώς ;

Έπνιξες καί τήν σιωπή μου ακόμα ....

Πώς λοιπόν νά σού μιλήσω πώς ;

Χτίσαμε στήν άμμο όλα γκρέμισαν

τα παρέσυρε τό κύμα τής υποκρισίας.

Δέν έχω δύναμη νά σού μιλήσω ...

Όχι, δεν μπορώ ...

Άρχισαν πάλι τά φαντάσματα νά

μέ τριγυρίζουν να μαζεύονται στά

εραπεία καί στά χαλάσματα μου . .....

Οί δρόμοι καί τά σοκάκια τής ψυχής μου

εκεί που σεργιανούσαμε μαζί θυμάσαι ;

Δέν έχουν πλέον ανθούς, ούτε πουλιά

νά τραγουδούν τόν έρωτά μας ...

Μόνο κοράκια καί γύπες πού κατασπαράζουν

ότι απόμεινε από κείνον τόν έρωτά μας ...

Καί εσύ ακόμα μού λές μίλα μου ....

Δέν μού άφησες ούτε τήν σιωπή μου

ικανή νά μπορέσει νά σέ απαντήσει ...

Ας σού μιλήσουν οί όρκοι ,οί υποσχέσεις

καί κείνα τα όνειρα πού κάναμε μαζί !

ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΟΥ

Δημήτρης Κεραμίδας Οκτώβριος 17 /2019

Hamilton Ontario Canada

Copyrite

ΟΊ ΝΎΧΤΕΣ ΈΧΟΥΝ ΔΆΚΡΥΑ

 

Νά μ'εκτιμήσεις μάτια μου

σού έδωσα ότι είχα *

Νά μ'αγαπήσεις σούδωσα

αυτός πού είμαι φώς μου :

Μά κρύες νύχτες μ'άφησες

στήν κρύα καμάρα μου,

λείπεις καί τώρα πάγωσαν

όλα τά όνειρα μου ...

Οί νύχτες έχουν δάκρυα

γι'αυτούς πού αγαπάνε,

γιά όσους έχουν μυστικά

καί στήν καρδιά πονάνε.

Τά όνειρα μου ζέσταινες

μέ τήν αναπνοή σου

τώρα στ'αδειο δωμάτιο

πλανάται ή μορφή σου.

Δημήτρης Κεραμίδας 17/10/21

Copyrite

ΆΣΕ ΝΆ ΠΈΦΤΟΥΝ ΚΕΡΑΥΝΟΊ

Πέφτουν στά στήθια κεραυνοί

τά καίνε τά ρημάζουν

τήν προδοσία οί καρδιές

όταν τήν δοκιμάζουν .

 

Ρεφρέν 

 

Κι εγώ τίς πέρασα πολλές

τέτοιες δοκιμασίες

γιατί ή καρδιά μου έζησε

πόνους καί προδοσίες "

 

Κουπλέ//

 

Έχω ένα βάρος στήν καρδιά

καί πόνο στήν ψυχή μου

γιατί μέ προδοσίες κι εσύ

δέν είσαι πιά μαζί μου .

Ρεφρέν τό ίδιο 

 

Κουπλέ///

 

Όσοι κι άν πέφτουν κεραυνοί

κόλαση νά θυμίζουν

μέ τόσα βάσανα πού ζώ

νιώθω μέ νανουρίζουν *

Δημήτρης Κεραμίδας

Copyrite

ΔΕΝ ΧΤΊΖΟΥΜΕ ΓΈΦΥΡΕΣ ...

Φίλοι μου χάσαμε πολλά

αγάπη καί συμπόνια,

καί τά μυαλά μας δυστυχώς

μοιάζουν άδεια βαγόνια ...

Γέφυρες δέν χτίζουμε

μά τσιμεντένιους τοίχους ...

Καί ό καθένας μας μιλά

ψεύτικα καί με γρίφους "

Γέφυρες πιά ανθρώπινες

πρέπει γιά νά χτιστούνε,

γιά νά μπορούν οί άνθρωποι

όλοι νά ενωθούνε !

Πολλές φορές ή πένα μου

έχει κι αυτή ματώσει,

όταν στό άσπρο τό χαρτί

πήγε ζωή νά δώσει *

Λέξεις λουλούδια ήθελα

άς ήτανε νά γίνουν ...

Οί συλλαβές δροσοπηγές

οί άγγελοι νά πίνουν *

Όσο καί άν τίς έκανα

λουλούδια νά ανθίζουν...

Ακόμα καί οί φίλοι μου

κάνουν δέν μέ γνωρίζουν "

Κι ό κόσμος τώρα δύσπιστα

κοίτα ένας τόν άλλο ,

ή κοινωνία χάνεται

σ'ένα καημό μεγάλο *

Δημήτρης Κεραμίδας 16/10/21

Copyrite

ΈΡΩΤΑΣ Η ΠΆΘΟΣ ?

 

Έχασα τήν αγάπη μου

μά έχω τήν σιωπή μου.

Ατέλειωτος κι ό πόνος

πού έχει ή ψυχή μου "

Τώρα δέν έχεις δύναμη

ούτε καί τό κουράγιο

πώς ν'αντικρίσεις καί νά δείς

ένα σωστό ναυάγιο ...

Εσύ πού μέ κατάντησες

στ'αστέρια νά μιλάω ...

Καί σάν ζητιάνος ψίχουλα

αγάπης νά ζητάω *

Μέ βλέπουν οί περαστικοί

καί άγνωστοι στόν δρόμο,

ποιός έτσι με κατάντησε

αυτό δεν ξέρουν μόνο :

Μά ξάφνου χαμογέλασε

καί τύχη ή δική μου ...

άλλη αγάπη χώρεσε

καί μπήκε στήν ζωή μου *

Ένα μεγάλη ευχαριστώ

φώναξα στήν ζωή μου ...

Καί σένα σέ συγχώρεσε

γιά πάντα ή ψυχή μου *

Στόν έρωτα δέν υπάρχουν

νικητές καί νικημένοι

μόνο ματωμένες καρδιές

κι άνθρωποι πληγωμένοι:

Δημήτρης Κεραμίδας 16/10/21

Copyrite

ΑΝ ΕΊΣΑΙ ΈΛΛΗΝΑΣ ΝΙΏΣΕ ΥΠΕΡΉΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΉΘΗΚΕΣ ΣΈ ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΧΏΡΑ 🇬🇷

Άχ, Γλώσσα μου Ελληνική

πώς σ'έχουν καταντήσει ,

κοντεύουν τά φωνήεντα

νά τά'χουν εξαφανίσει...

Τό Ν πού είναι δύναμη,

καί τό μυαλό φωτίζει

έχει τόσο αποστολή

τό νου διαφωτίζει.

Πές τώρα μέσα σου ...

Τήν ,τήν, τήν, τήν,

Καί ύστερα πές

Τη, τή, τή, τη, τή,

Τό τήν φτάνει επάνω,

τό Ν είναι δύναμη στό μυαλό

καί το αφαιρούν γιατί

θέλουν μυαλά αδύνατα.

ΠΈΣΤΕ ΜΟΥ ΤΏΡΑ ΕΣΕΙΣ ΣΈ ΠΙΆ

ΓΛΏΣΣΑ ΤΟΎ ΚΌΣΜΟΥ ΜΠΟΡΕΊ

ΝΆ ΓΡΑΦΕΊ ΑΥΤΗ Ή ΥΠΈΡΟΧΗ

ΕΥΧΉ ΜΌΝΟ ΜΈ ΦΩΝΉΕΝΤΑ ;

 

ΈΝΑ ΜΉΝΥΜΑ ΜΕ ΔΏΣΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

 

Άσωτη είναι αγάπη μου

όπως καί ή σιωπή μου

Άσωτος καί πόνος μου

στήν άστατη ζωή μου ...

Μήν μιλάτε για ουσίες

ούτε καί γιά παραισθήσεις ...

Βαδίστε σέ τούτη τήν ζωή

μέ δίχως εξαρτήσεις ....

Ήθελα ένα μήνυμα

στό πουθενά νά στείλω ...

Κι όποιος θέλει άς τό δεί

τί έχω ν'αναγγείλω ...

Ανοίξτε τά παράθυρα

νά μπεί ό ήλιος μέσα !

Τήν πόρτα ανοίξτε τής καρδιάς

μιλήστε πιά μέ μπέσα

Ένα χαμόγελο γλυκό

μέσα από τήν ψυχή σου

είναι ένα ευχαριστώ

στήν ίδια τη ζωή σου !

Φτάνει τόση υποκρισία

ψεύτικες φιλοφρονήσεις.

Στήν ανυπαρξία θέση

λές καί θά κερδίσεις ....

Καλημέρα καλησπέρα

καί δέν κοιτάς στά μάτια ....

Τί σκέφτεσαι ειλικρινά

Έ ! τί στά κομμάτια ;

Πάψε νά βλέπεις τή ζωή

πίσω από μιά χαραμάδα ....

Άσε τήν καρδιά σου λεύτερη

μήπως κι αγαπήσει ή ρημάδα :

Λούδια, δέντρα καί πουλιά

όλα θέλουν αγάπη !

Καί εμείς Ω ! Άνθρωποι

φτάνει όχι άλλο φαρμάκι.

Είχα πολλά από τούτα

κι άλλα τόσα να σάς πώ ...

Μά άν συνεχίσω πάρα κάτω

θά μέ βγάλετε τρελό .

Καλύτερα λοιπόν τρελός

μονάχος μου νά ζήσω ...

Δέν έχω άλλες αντοχές

καταστροφές νά αντικρίσω.

Καταστροφές πού κάνει

ό άνθρωπος μέ τά ίδια του χέρια

Κατέστρεψε τήν γή σέ λίγο

σίγουρα θά μολύνει καί τ'αστέρια

Εδώ φιλαράκια σάς χαιρετώ μέ αγάπη !

Δημήτρης Κεραμίδας Οκτώβριος 14 2019

Copyrite

Hamilton Ontario Canada.

ΜΕΛΑΧΓΟΛΙΚΕΣ ΜΈΡΕΣ ΦΘΙΝΟΠΏΡΟΥ

Γέμισαν οί δρόμοι από φύλλα ξερά

φύλλα κίτρινα, κόκκινα, καφετιά ,

σκέπασαν τήν γή κάνοντας τη νά

δείχνει παντού ό τόπος πολύχρωμο

χαλί ...

Τά φύλλα που σκεπάζουν δρόμους

καί πεζοδρόμια φυσά ό αέρας

κι αυτά στροβιλίζονται κυνηγημένα

από τήν οργή τού ανέμου ...

Ύστερα σάν πάψει ό αέρας λουφάζουν

στίς άκρες καί γωνίες τών πεζοδρομίων.

**** ****** ***

Τά δέντρα μέ ολόγυμνα τά κλαδιά τους

δείχνουν απελπισμένα, μέ τήν θλιβερή

όψη τους ... απογυμνωμένη ....

Σάν αλήθειες πού δέν ειπώθηκαν ποτέ .

Τό Φθινόπωρο ψυχρό και γυμνό μυστήριο

μέσα στήν άβολη σκέψη μου πού μέ

φέρνει τό χθές νά δώ τό σήμερα ....

*** ****** ***

Δέν μπορώ νά σέ συνδυάσω μέ τίποτα

ζωή μου , μά την αλήθεια ...

Κοιτάζοντας τά σκόρπια φύλλα πού

μοιαζουν σάν τά όνειρα καί τίς χαμένες

ελπίδες μας :

Τά γυμνά κλωνάρια τών δέντρων, σάν τίς

προσδοκίες, αυτών πού περιμένουν ,

καί καρτερούν τήν πραγματοποίηση

τών ονείρων τους ...

Τά δέντρα σαν την ελπίδα περιμένουν

τήν άνοιξη, νά γεμίσουν πάλι μέ φυλλωσιές

καί πρασινάδα τά κλωνάρια τους !

**** ****** ****

Κι εγώ βυθισμένος στίς σκέψεις μου σάν

τί νά περιμένω ; Τίποτα ..... Χμ, κι όμως

κάνω ευχές γιά καλύτερες μέρες διαβίωσης !

Γιά ένα κόσμο καλύτερο καί ένα όμορφο

καταπράσινο πλανήτη τον πλανήτη μας !

Δημήτρης Κεραμίδας Hamilton Ontario Canada

October 14 /2019

Copyrite

ΠΙΚΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

.

Πάνε τά χρόνια πέρασαν καί μείναν οί αναμνήσεις,

Παντού συντρίμμια έμειναν τό βλέμμα'που γυρίσεις !

Πού είναι καί οί γειτονιές, πού ήταν όλο ζωντάνια !

Τώρα κλειστήκαμε καί μείς όπως καί τά χαϊβάνια .

Τότε ζάχαρη τρώγαμε, στήν φέτα απ'τό ψωμί μας ,

Καί νιώθαμε πώς όλη γή , ήταν κι αυτή δική μας !

Μεσ'τις αλάνες τρέχαμε ξυπόλτοι όλη μέρα !

Δύσκολα τούς ακούγαμε, μάνα καί τόν πατέρα .

Καί ή ζωή μας ήτανε μέ ξενοιασιά γεμάτη !

Καί τώρα πώς κατάντησε ; Νά λές αναθεμάτη .

Τήν Καλημέρα , σ'αγαπώ , ηλεκτρονικά τά λέμε.

Καί αναισθητα γελάμε πού έπρεπε να κλαίμε !

Δημήτρης Κεραμίδας Hamilton Ontario Canada .

Copyrite Αναδημοσίευση από τό 2016

 

ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΜΟΥ

Μέ αυτά τά ανθολούλουδα,

πού έχω στήν αυλή μου

στέλνω τήν καληνύχτα μου

φίλοι μου καί γνωστοί μου "

Τώρα πιά ηλεκτρονικά

τά πάντα μας διαβαίνουν,

τήν καλημέρα τους γραφτεί

κι ύστερα σωπαίνουν.

Πού είναι τό χαμόγελο

Κι αυτή ή αγκαλιά μας ;

Κρίμα πού γιά νά κλάψουμε

λείπουν τά δάκρυα μας ...

Μέ τήν αγάπη στέρεψαν

κι αυτά απ'τήν ψυχή μας

γιατί κανόνες καί δασμούς

βάλανε στήν ζωή μας "

Καί χαραμάδες έμειναν,

λίγο ήλιο νά φέρουν,

στίς πονεμένες μας καρδιές

πού τώρα υποφέρουν *

Μαζί μέ τήν αγάπη μας

μαζί μέ τά φιλιά μας,

στέγνωσαν καί τά μάτια μας

από τά δάκρυα μας *

Τού ήλιο φώς τό φωτεινό

βγαίνει απ'την ψυχή μας ...

Ν'αγωνιστούμε δυνατά

πρίν σβήσουν τήν πνοή μας*

Δημήτρης Κεραμίδας 14/10/21

Copyrite

ΘΕΤΙΚΌΣ ΝΑ'ΝΑΙ Ο ΛΟΓΙΣΜΌΣ

Κοίτα απ'τό παράθυρο

νά δείς τό φώς τής μέρας

είτε βρέχει ή χιονίζει

η κι άν φυσά αέρας.

Πάρε βαθιά αναπνοή,

αισιόδοξα ξεκίνα ...

Σκέψου να'ναι ό δρόμος σου

τριαντάφυλλα καί κρίνα *

Βγάλε τίς σκέψεις τίς κακές

νά μήν σέ βασανίζουν ...

γιατ' όλα μέσα στήν ζωή

τροχός ειν'καί γυρίζουν "

Ντύσου μ'ένα χαμόγελο

γλυκό στό πρόσωπο σου

καί ζήσε όπως αγαπάς

στόν κόσμο τόν δικό σου.

Εκεί πού μάσκες δέν φορούν,

βλέπεις τό πρόσωπο τους ...

Εκεί πού αλήθεια αγαπούν

κάθε συνάνθρωπο τους !

Δημήτρης Κεραμίδας

Hamilton Ontario Canada 4/10/21

Copyrite