Ω ! ΓΛΥΚΙΆ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ

Αχ! Νά μπορούσα, έστω γιά λίγο,

άς γινότανε μονάχα, ένα λεπτό,

απ'τήν καρδιά μου νά σέ βγάλω.

Νά έφευγες κι απ'τό μυαλό.

Νά έπαυες νά ερχόσουνα

στά μάτια μου μπροστά.

Απ'τά όνειρά μου νά χανόσουνα ,

νά μήν προβάλεις σάν ζωγραφιά !

Σέ ένα λεπτό μόνο τόν χρόνο,

άς γινόταν νά σέ χάσω,

τής καρδίας μου, άς άφηνες τό θρόνο,

βασίλισσα μου νά σέ ξεχάσω.

Από τίς μέρες τής ζωής μου ,

άς έλειπες, μονάχα μία φορά.

Μά είσαι ελπίδα τής πνοής μου,

μακριά σου ζώ στήν συμφορά.

Σάν εραστής, θά ήθελα νά πώ:

Γιά πάντα, γειά σου !

Φύγε λοιπόν απ'τό μυαλό !

Μά δέν αντέχω άλλο μακριά σου .

Ω ! Γλυκιά μου πατρίδα !

Στιγμή δέν έπαψα νά σ'αγαπώ .

Μοναδική μου, εσύ ελπίδα,

νά μέ δεχτείς στό γυρισμό.

Μές τά φτερά σου, στήν μπλέ αγκαλιά σου,

γιά λίγο νά γείρω, κι άς κοιμηθώ ...

Απέραντη θάλασσα ή ομορφιά σου,

σέ ένα σου βράχο, Έλληνας γιά νά θαφτώ.

 

Από τήν ποιητική μου συλλογή ΘΡΟΪΣΜΑ ΦΎΛΛΩΝ

Κεραμίδας Δημήτρης Hamilton Ontario Canada

Φεβρουαρίου 23/ 2019 — νοσταλγία.