ΑΠΟΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Πάντοτε μεσ'τό μυαλό 
έχω την καλοσύνη 
κι όμως πικρά χαμογελώ 
είναι στό νού μου εκείνη :

Αρχίζω μέ την πένα μου
κάνω πολλά παιχνίδια, 
γεμίζοντας την μέρα μου
με μιά από τά ίδια  ....

Συνεχίζω όσο μπορώ 
μεσ'τής ζωής τήν στράτα 
δύσβατους δρόμους νά τραβώ
γεμάτους από βάτα  ...

Όλα όμως τά προσπερνώ
τά πόδια άς ματώνω ...
Πόνο στην μοίρα μου κερνώ
φόρο τιμής πληρώνω !

Αληθινά κουράστηκα 
δέν έχω πιά νά δώσω ...
Προσπάθησα βιαστικά 
καρδιά μήν σέ προδόσω .

Καί ο κανόνας πάντοτε 
τόν άλλο μήν πονέσω 
γιατί πέθανε τό άλλοτε 
τώρα δεν θά μπορέσω  :

Συνέχεια νά συγχωρώ 
καί νά χαμογελάω 
βαρέθηκα καί δεν μπορώ 
πληγές γιά νά μετράω  ...

Καμιά φορά η μοναξιά 
είναι αγαπημένη 
μέ ανοιχτή τήν αγκαλιά 
αν πονάς σέ περιμένει !

Απ'της ψυχής τό υπόγειο 
ήλιο πώς ν'αντικρίσω  ;
Κι όμως ένα χαμόγελο 
μπορώ νά σάς χαρίσω  !

Κι άν χρειάζεται δύναμη 
κάποιον νά συγχωρίσεις 
πρέπει νά είναι τρίδηπλη
γιά νά τόν αγαπήσεις  !

Δημήτρης Κεραμίδας 
Hamilton Ontario Canada ©️16/1/21
Copyrite ©️