ΟΤΑΝ ΣΕ ΚΛΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΆΝΟΙΞΗ

 

Θέλω νά γράψω τήν χαρά 
γιά νά τήν τραγουδήσω 
γιατί κι αυτήν μάς πήρανε
καί την γυρεύω πίσω  ...

Νιώθω πουλί μεσ'τό κλουβί 
πού πήραν τη λαλιά του ...

Καί άνθρωπο πού αγαπά 
μ'άδεια τήν αγκαλιά του .

Καί τώρα πώς τά λόγια μου 
χαρούμενα νά γράψω  ;
Καί πώς μαύρο ορίζοντα 
μέ χρώματα νά βάψω  ;

Αναστενάζει τό χαρτί 
ή πένα μου δακρύζει  ...
Μάς κλέψανε την άνοιξη 
λουλούδι δεν ανθίζει :

Καί πώς αυτό τό ποίημα μου
χαρούμενο νά γίνει ;

Πρέπει νά γίνω αναίσθητος 
νά ζώ χωρίς ευθύνη  :

Όμως εγω δέν τό μπορώ 
υποκριτής νά γίνω, 

ότι θά γράφω στό χαρτί 
απ'την καρδιά τό δίνω  !

Τίποτα πιά ανθρώπινο 
ερήμωσαν οί δρόμοι 
καί τήν ζωή μας δυστυχώς 
φιμώνουν αστυνόμοι. 

Δημήτρης Κεραμίδας 
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦11/1/21
Copyrite ©️