Άπορες λέξεις τά φτωχά μου
ποιήματα χωρίς σχήμα λόγου,
μέ καμία λογοτεχνική εμπειρία ...
Σκόρπιες λέξεις όπως τά βότσαλα
στήν άκρια τής λίμνης !!!
Χωρίς βάθος καί ευαισθησία
ή μόνη τους αξία, υπαγορευμένα
από τήν καρδιά μου . Παπαρούνες
μέσα σέ απέραντο λιβάδι,
λέξεις σκόρπιες σαν φτωχά
μνήματα .Πόσο σχήμα λόγου
χρειάζεται νά ζητήσεις αγάπη ;
Όταν εκείνη σού λείπει ...
Κι όμως προσπαθούμε σε λόγια
μέ γαρνιτούρα, και καλή σύνταξη ...
Λές καί τά φτωχά δεν είναι
λόγια; Γράφουμε ποιήματα,
γιά αγάπες γιά πόνους χαρές
και γκρεμίσματα.
Γιά την χαρά πού είναι; Έφυγε
καιπέταξε σαν τά διαβατάρικα
πουλιά ...
Και ή κοινωνία μας πλημμυρισμένη
από ανθρώπινα αισθήματα.
Ή ποίηση ;
Αυτή ταξιδεύει μέ τό καράβι
πού αιώνια θα παλεύει σέ
άνθρωπινες θάλασσες και κύματα ..
Δημήτριος Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 30/1/21
Copyright
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου