Δέν περιμένω πιά ζωή,
ούτε σέ κάνα θαύμα ...
Βλέπω τά όσα γίνονται
πάει αλλιώς τό πράγμα ...
Αλλά ότι καί νά σού πώ,
πώς νά μέ καταλάβεις;
Τά άνω κάτω γίνονται
κι εσύ τί νά προλάβεις ....
Είσαι περίεργη ζωή,
καί δύσκολη συνάμα.
Γιατί μόλις γεννήθηκα
πνίγηκα μεσ'τό κλάμα ....
Άς ήταν νά γεννιόντουσαν
όλοι χαμογελώντας ...
Νά σέ βαδίζουν μέ χαρά
κι όχι παραπατόντας ...
Από την μήτρα τής μαμάς
έξω στόν κόσμο βγούμε
αντί γιά νά γελάσουμε
στό κλάμα θά πνιγούμε ...
Μάς ετοιμάζεις μιά χαρά,
νά ανοίξουμε τά μάτια ...
Καί νά σέ ζήσουμε ζωή
γιατί ειν'ολα μάταια .
Καί μιά σκέψη απ'τήν ψυχή ,
τώρα ζωή μου βγαίνει,
τουλάχιστον οί άνθρωποι
μήν φεύγουν πικραμένοι ...
Μέ κλάμα σέ αντίκρισαν,
κι ύστερα μπουσουλόντας ...
Κάντους νά φύγουνε λοιπόν
όλοι χαμογελώντας !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada
24/1/21
Copyrite
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου