Δέν υπάρχει λογική στήν ηδονή και στόν
έρωτα, ενώνονται μέ πολλά συναισθήματα.
Ακόμη καί μέ τόν πόνο στίς πιό σκοτεινές
εκδοχές. Είναι ή στιγμή πού αναρωτιέσαι,
άν ό πόνος κρύβει μέσα του τήν ηδονή η
αυτή κρύβει τόν πόνο βαθιά μέσα της .
Δέν υπάρχουν λέξεις τίς ώρες εκείνες,
λατρεύεις απλά μέ όλο σου τό πάθος κάθε
σημείο τού κορμιού ,τά συναισθήματα
πολλά καί ανακατεύονται ...
Πάθος, έρωτας, καύλα, ίσως καί αγάπη.
Λατρεύεις τό κορμί χιλιοστό τό χιλιοστό,
στάλα τή στάλα, τό ατελείωτο ταξίδι τών
χειλιών καί τής γλώσσας από άκρη σέ άκρη.
Κάθε πτυχή τού κορμιού... Κάθε σπιθαμή
από τόν λαιμό έως τά δάχτυλα τών ποδιών.
Γίνεται κι ένας μικρός προσωπικός ναός
τού ερωτισμού. Μιά ματιά, ή αφή,οί ανάσες,
καί οί ψίθυροι μέσα στό σκοτάδι. Ή γεύση
τών χειλιών κι ή αίσθηση τών δακτύλων,
καί τού δέρματος στό δέρμα τού αλλού,
Κάθε πόρος νά ανασηκώνεται από τήν
ανατριχίλα, καί τά σώματα νά υπερβαίνουν
τήν ανθρώπινη φύση ... Ό,τι πιό ενδόμυχο
ίσως καί ό,τι πιό ζωώδες νά ξυπνάει.
Δέν μιλάνε πιά τά στόματα,τά κορμιά
πλάθουν τίς λέξεις και χορεύουν τόν πιό
μεθυστικό καί ξέφρενο χορό τής απόλυτης
ηδονής ! Καί όταν όλα τελειώσουν μένει
ή υγρή αίσθηση τού ιδρώτα ή εξάντληση...
Ή ζεστή αγκαλιά τήν ώρα πού αφήνεις τόν
καπνό από τό τσιγάρο σου νά χαθεί στό χώρο.
ΕΊΝΑΙ Η ΓΑΛΗΝΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΠΙΟ ΜΕΘΥΣΤΙΚΗ ...ΚΑΤΑΙΓΊΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου