Όταν σέ πρωτοαντίκρυσα
καί τή ματιά σου είδα
μές στήν καρδιά μου ένιωσα,
κάτι σάν καταιγίδα...
καί τή ματιά σου είδα
μές στήν καρδιά μου ένιωσα,
κάτι σάν καταιγίδα...
Προσπάθησα όσο μπορώ,
ήρεμος γιά νά μείνω,
όμως κορίτσι μου γλυκό
το βλέμμα σου εκείνο !
Σάν κρίνο μ'έκοβε στά δυό
χτυπούσε ή καρδιά μου
τόσο πολύ σέ πόθησα ,
νά σ'έχω αγκαλιά μου ...
Δυό μάτια σκούρα καστανά,
γεμάτα όλο γλύκα,
θεέ μου, τήν αγάπησα
απ'τήν καρδιά μου είπα ...
Τήν μιά κοιτάζεις σάν μωρό,
πότε σάν ελαφίνα ...
Πότε στά σύννεφα πετάς,
όμορφη καρδερίνα !
Μόνιμο τό χαμόγελο στά
δροσερά σου χείλη,
ένιωθε ή καρδούλα μου,
στό πλάϊ σου νά γείρει .
Καί τώρα ή εικόνα σου,
μόνιμη συντροφιά μου
δέν βγαίνει πιά από τό νού,
ούτε απ'τήν καρδιά μου.
Πάντα μού έρχεσαι μπροστά,
γλυκιά σάν οπτασία
ένα χαμόγελα μού σκάς
υπέροχη κυρία !!!
Καί χάνεσαι σάν σύννεφο,
εσύ αερικό μου ,
καί μένει μιά ανάμνηση,
γλυκιά μεσ'τό μυαλό μου !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦5/10/20
Copyrite ©️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου