τής μάνας γριάς επιστολή
καί γράφει γιά τον γιό της
πάνω στής Πίνδου τα βουνά
όπου είναι στρατιώτης !
Λέει στίς πρώτες συλλαβές
" Γιέ μου, σ'είδα στόν ύπνο μου
πώς ήσουν λαβωμένος.
Σ'ένα δεντρί παιδάκι μου
ήσουν ακουμπισμένος .
Πονούσε ή λαβωματιά,
μέ ζήταγες κοντά σου.
Μέ δακρυσμένη την μάτια
κρατούσες την καρδιά σου .
Ήρθα κοντά σου γιόκα μου
έδεσα την πληγή σου .
Βάζω τό αυτί στά χείλη σου
ν'ακούσω την φωνή σου ."
( Είναι ξερά τά χείλη μου
δώσμου, νερό μητέρα,
Καιρός τώρα νά σηκωθώ
φέρε καί τά άρματα μου .
Είσαι γλυκιά μανούλα μου
θερμή ή αγκαλιά σου.
Μά βλέπω τρέμουν τά χείλια σου
καί δάκρυα στήν ματιά σου. )
Παιδί μου, εκείνα τά κορμιά
πού κείτονται εκεί πέρα ...
Μόνα τους δώ στην ερημιά,
μάνα δέν έχουν καί πατέρα;
(Μάνα, Βάστα τούς θρήνους σου
άστους νά μήν κιοτέψω ,
νά κυνηγήσω τον εχθρό
θελω αντοχή νά τρέξω .
Μάνα εδώ στήν ερημιά
δεν έχει μοσχολίβανο ,
ούτε κερί λαμπάδα.
Πάρε απ'τό έλατο δαδί
άναψ'το σάν λαμπάδα ...
Καί γράψε πάνω στό μνήνα μου :
*ΜΆΝΑ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ Ή ΕΛΛΆΔΑ*
Πετάχτηκε ή δόλια γριά
τραβώντας τά μαλλιά της .
Κακό σημάδι σκέφτηκε
ήταν τό όνειρο της .
Γονατιστή στήν Παναγία
θρηνεί τώρα τον γιό της !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇬🇷27/10/20
Copyrite ©️
Από την ποιητική μου σειρά Θροϊσμα Φύλλων
********
Βγάζω καημό από τήν ψυχή
καί βαριαναστενάζω ...
Θέλω νά βγάλω μιά φωνή
μά μονάχα κοιτάζω .
*ΚΑΊ ΛΕΩ ΖΗΤΩ !
ΠΑΤΡΊΔΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΆ *
Καί ή καρδιά μου δυνατά ,
χτυπάει σάν καμπάνα !
Γιατί πατρίδα σ'αγαπώ
ώς σαν γλυκιά μου μάνα !
ΖΉΤΩ Η 28 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ
ΖΗΤΏ Η ΕΛΛΆΔΑ ΜΑΣ 🇬🇷
Δημήτριος Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 27/10/ 20
Δραχμούλα σέ νοστάλγισα άχ, πόσο σέ χαιρόμουν
στήν τσέπη δεκαχίλιαρο ωραία αισθανόμουν !
Γιά την δραχμούλα βρέ παιδιά, δυό λόγια γιά νά γράψω
γλυκιές οί αναμνήσεις της, πού μου'ρχεται νά κλάψω...
Είχες ένα χιλιάρικο στήν τσέπη φιλαράκο
κάπως θαρρώ την βόλευες, πήγαινες πάρα κάτω !
Τά τσιγάρα έπαιρνες, καί τον βαρύ γλυκό σου ...
Την άλλη μέρα πήγαινες, στό μεροκάματο σου .
Τώρα μέ τούτα τά ευρώ, τίποτα πιά δέν έχεις ...
Καί μεροκάματο θά βρείς; άδικα κι άν θά τρεχεις .
Μιά ιδέα έχω εγώ ... σύ άς κοροϊδεύεις .
Πάμε πίσω γιά στήν δραχμή άλλο μήν τό παιδεύεις .
Στό διάλο λέμε τό ευρώ, χάσου κι σύ Ευρώπη
έτσι ελληναράδες μου, θά ζούμε σάν ανθρώποι !
Ή δραχμή είναι Ελληνική, αυτό μην τό ξεχνάμε
με τό ευρώ στά σίγουρα, γιά τό χαμό τραβάμε ...
Φτάνουνε οί εκβιασμοί , καί άλλο μήν μασάμε
εμπρός λοιπόν ολοταχώς, γιά τήν δραχμή νά πάμε !
Ανάξιοι οί πολιτικοί γιά νά μάς κυβερνήσουν
τήν τσέπη τους κοίταξανε πώς θά την εγεμίσουν .
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦25/10/20
Copyrite ©️
Μάνα Ελλάδα μου γλυκιά, τό βλέπω υποφέρεις,
πέσαν τά όρνια πάνω σου πώς θα τά καταφέρεις;
Μέ τα γαμψά τά νύχια τους,νά σέ κατασπαράξουν ...
Ότι όμορφο Ελληνικό, κοιτάζουν νά τ'αρπάξουν :
Ό πόνος μου αβάσταχτος , είναι γλυκιά πατρίδα
από τά ίδια σου παιδιά έχασες κάθε ελπίδα :
Δέν δύναται καί δεν μπορώ τουφέκι νά κρατήσω
θά πάρω δρόμους καί βουνά, πού δίκαια νά ζητήσω ;
Όμως η μούσα μούδωσε όπλο νάχω την πένα ...
Νά γρψω στον καθ'Ελληνα νά γράψω καί σέ μένα :
Όλ'ήμαστε υπεύθυνοι ότι τραβά η χώρα ...
Σταμάτα τά παράπονα, Ελλήνα καί προχώρα !
Πάψε καί πάντοτε νά λές, πώς όλο φταίνε άλλοι,
φταίς ρέ φίλε συνέλληνα , καί βάλτω στό κεφάλι.
Ελλάδα μου έτσι μπορώ, εγώ νά πολεμήσω
όσο θά ζώ υπόσχομαι όρκο θά τόν κρατήσω !
Στ'όνομα σου πίνω νερό , στήν σκέψη σου δακρύζω
μέ την καρδιά μου καί το νού εκεί στριφογυρίζω ...
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦24/10/20
Copyrite ©️
Θάθελα τήν αγάπη μου
μοναδική στόν κόσμο
νά ευωδιάζει γύρω μας
βασιλικό καί δυόσμο !
Μόνο αυτή νά σκέφτομαι
πρωΐ μόλις ξυπνάω
πρίν πέσω γιά να κοιμηθώ
μ'εκείνη νά μιλάω ...
Έτσι εγώ την σκέφτομαι
νά'ναι ευτυχισμένη
ποτέ γιά ότι δίποτε
μην νιώσει πικραμένη :
Νά τήν κρατάω αγκαλιά
νά είναι τό μωρό μου !
Ότι τής έδωσε ό θεός
να'ναι μόνο δικό μου ....
Στά μάτια μου άν θά κοιτά
γλυκά νά ταξιδεύει ...
Ότι ποθούσε στην ζωή
εκεί νά τό γυρεύει ....
Νά είναι τό αστέρι μου
να'μαι ό ουρανός της ...
Νά είναι όλη μου ζωή
κι εγώ ό άνθρωπος της !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦23/10/20
Copyrite ©️
Αφήνουμε στην σκέψη μου
μ'αυτή περιπλανιέμαι ...
Κι οταν μέ φέρει πλαϊ σου
νιώθω ξανά γεννιέμαι !
Σάν φτάνει ώρα καί στιγμή
πού πρέπει γιά νά φύγω ,
όσα κι άν πώ τά σ'αγαπώ
ξέρω πώς είναι λίγο :
Κι έτσι σέ κλείνω στήν ψυχή
μέσα στά όνειρα μου
στό αίμα νά κυκλοφορείς
καί χτύπο στήν καρδιά μου.
Ό δικός μου ό έρωτας
πέταξε πιά καί πάει ...
Τώρα μέσα στό στίχο μου
νιώθω καρδιά χτυπάει !
Τόν έκλεισα τώρα εδώ
μεσ'τά ποιήματα μου ...
Γιά νά μέ κάνει συντροφιά
στήν μαύρη μοναξιά μου.
Έτσι στήν κάθε λέξη μου
στην κάθε συλλαβή μου
παρέα μέ τούς στίχους μου
τον κλείνω στήν ψυχή μου !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦22/10/20
Copyrite ©️
Είναι τό ποίημα μου τραγούδι
οί στίχοι πόνοι ερημιάς ...
Τής μούσας είμαι τ'ανηψούδι
πού μαχαιρώνει ό ντουνιάς .
Δέν είναι ή ζωή γλυκιά γιά όλους
κι άν δέν τήν ζήσεις δέν θά δείς.
Τού κόσμου μάζεψα τούς πόνους
καί άς μήν τό ζήτησε κανείς .
Τούς έκανα στούς στίχους τόνους
στό ποίημα μου γίναν συλλαβές ...
Μά έκανα κακούς γειτόνους
πού μέ πετάξαν μεσ'τό χθές ....
Καί μέσα από τό χθές φωνάζω
κόσμε λείπει ή αγάπη απ'τήν ζωή,
κι απ'τό κελί τής ερημιάς κοιτάζω
στόν ουρανό...Πετάει ένα πουλί !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada🇨🇦 22/10/20
Copyrite ©️
Άν ποτέ μία σκέψη σε βυθίσει
στό άπειρο τών αισθημάτων...
Εκεί πού όλα είναι ζεστά
καί τόσο απλά ζήσε:
Ζήσε, αυτή την απόλυτη στιγμή !!!
Νιώσε την ευωδία πού σκορπούν
τά νυχτολουλούδα τής ψυχής σου ...
Η καρδιά σου θά χαμογελάει
πολύ ευτυχισμένη !!!
Μά καί μεθυσμένη ...
Από τό άρωμα τών αισθήσεων .
Θά ψιθυρίζει καλώς ήρθες
Αγάπη 💏
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦21/10/20
Copyrite ©️
Δέν ξέρω πλέον τί νά πώ
σέ τούτη τήν καρδιά μου
πού πάντα σ'ονειρεύεται
πώς σ'εχω αγκαλιά μου !
Διώχνω την σκέψη απ'τό νού
κοντά μου μήν σέ φέρει ....
Μά πάλι σέ φαντάζομαι
νά μού κρατάς τό χέρι !
Κι εσύ ανέμελα γελάς
μέ δίχως σημασία
μά τήν καρδιά μου μάτια μου
την δέρνει τρικυμία ...
Όσο κι άν είναι δύσκολο,
νά βγείς απ'τό μυαλό μου
γεύση πικρή στά χείλια μου
Θά ζώ στό όνειρο μου !
Έτσι καί θά χαμογελώ
πού χαίρεται ψυχή μου .
Έστω πού'σαι φανταστικά
γλυκιά μου στήν ζωή μου ...
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦19/10/20
Copyrite ©️
Μυνήματα δέν έπαψα
μωρό μου νά σέ στέλνω
την σκέψη την αγάπη μου
εκεί κοντά σου φέρνω ...
Μιλάω στον τηλεφωνητή
σάν νά μιλώ με σένα ...
Κάνω γλυκό τον πόνο μου
εδω πού ζώ στά ξένα:
Γιατί αυτό π'αισθάνομαι
καί έχω στην καρδιά μου
είναι η γλυκιά σου μορφή
πού έχω συντροφιά μου ...
Καί σκέφτομαι πότε θ'αρθεί
ώρα αυτή καί στιγμή
εμείς νά συναντηθούμε
γλυκά νά φιληθούμε !
Χιλιάδες σκέψεις απ'τό νού
κάθε στιγμή περνάνε
είναι μαρτύριο γλυκό
γιά όσους αγαπάνε !
Καί τούτο τό μαρτύριο
πού τώρα τό περνάω,
είναι γιατί σέ λαχταρώ
σέ θέλω σ'αγαπάω !
Καί χίλια σέ παρακαλώ
βγαίνουν απ'τήν ψυχή μου
τούτα τά λόγια να'τανε
να γίνουν προσευχή μου ..
Νά βρείς τον τρόπο αν μπορείς
γιά νά βρεθώ κοντά σου
σάν τό παιδί χωρίς στοργή
νά μπώ στην αγκαλιά σου !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦19/10/20
Από τό βιβλίο μου Θρόϊσμα Φύλλων
Copyrite ©️
Τά λόγια μου απ'τήν ψυχή
βότσαλα διαλεγμένα
Μέ κορδέλες τά στόλισα
καί στά έστειλα σέ σένα !
Ύστερα στήν ακρογιάλια
κάθησα σ'ένα βράχο ...
Σκέψεις αναπάντητες
καί μένα νε μονάχο ....
Μακριά τήν θάλασσα κοιτώ...
Τριγύρω τά γλαρόπουλα
στόν ουρανό πετάνε ...
Λες καί τά παίρνει ό άνεμος
κι άλλα στήν θάλασσα βουτάνε ...
Λόγια τώρα ψιθυριστά
βγαίνουν από τήν ψυχή μου
καί τά πουλιά παρακαλάνε ...
Θαλασσοπούλια πάρτε με
επάνω στά φτερά σας ...
Θέλω νά φύγω μακριά
μαζί σας νά πετάξω ....
Άν δέν μπορείτε μοναχά
πάρτε τούτα τά λόγια ....
Είναι τής ψυχής μου στεναγμοί
αγάπης σταχολόγια ....
Πάρτε τα νά τα δώστε
σ'εκείνη πού αγαπώ !
Καί στήν ποδιά της ρίχτετα
Άσπρα νά γίνουν κρίνα !
Σάν σκύψει μέ χαμόγελο
λίγο νά τά μυρίσει
νά νοιώσει ότι είμαι εγώ ...
Γλυκά νά μέ φιλήσει !
Καί από άσπρα τά κρίνα νά γινούν
κόκκινα μυρομένα ....
Νά τής θυμίσουν μιά καρδιά
πού λιώνει εδώ στά ξένα ...
Καί μέ τίς σκέψεις μου αυτές
μακριά στή θάλασσα κοιτάζω.
Τόν ήλιο πού πάει νά βυθιστεί
μέσα στήν αγκαλιά της ...
Τόν χαιρετώ χαμογελώ ....
Γλυκά αναστενάζω .
Νοιώθω διαβάζεις τά γραπτά
τούτα πού σού έχω στείλει ....
Τα γλαροπούλια γύρω μου
έστησαν πανηγύρι .....
ΣΤΉΝ ΦΑΝΤΑΣΊΑ ΠΆΝΤΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΉ ΠΟΎ
ΔΕΝ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΤΆ ΒΙΏΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΌΝΟ .....
Δημήτρης Κεραμίδας Οκτώβριος 19/2019
Hamilton Ontario Canada
δάσος της ζωής, εδώ πού ό δυνατός
μπορεί καί βιώνει ...
Θέλω ν'αντικρύσω τόν ήλιο μά σκεπάζουμε
τά πελώρια δέντρα μ'εμποδίζουν ...
Γιγάντια χέρια τά κλωνάρια τους πάνω
από τό κεφάλι μου .
Μέ σκιάζουν, δύσκολα μπορώ κι ανασένω
μά θέλω νά ζήσω φωνάζω ...
Κλωνάρια αδύναμα τά δυό μου χέρια,
σπρώχνω νά διασχίσω, διέξοδος πουθενά...
Άστε με νά ζηηηήσω....!
Χάθηκε ή φωνή μου ...
Πνίγηκε στίς ιαχές---Άρχισε ή επανάσταση ..!
Πέφτουν χιλιάδες μικρά δέντρα ...
Τά μεγάλα ακλόνητα .
Ίδια ιαχή επαναλαμβάνεται :
Θέλουμε να ζήσουμε--Θέλουμε νά ζήσουμε!
Καί ύστερα ησυχία ...
Μακάβρια όψη τό αίμα, εκεί πνίγηκαν
τά μικρά δέντρα ...
Τά μεγάλα εξακολουθούν νά πίνουν λαίμαργα
τό αίμα πού έτρεχε στό δρόμο ....
Έτσι χοντραίνουν τά κορμιά τους μέ τό αίμα.
Έπνιξαν μία επανάσταση ...
Όμως !
Απ'τό χυμένο αίμα νέα δέντρα ξεφύτρωσαν !!!
Θά συνεχίσουν νά κάνουν επανάσταση ...
Φωνάζοντας:
Θέλουμε νά ζήσουμε ! Θέλουμε νά ζήσουμε !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦18/10/20
Copyrite ©️
Σ'αρνήθηκα Ελλάδα μου, πώς θά μέ συγχωρήσεις ;
Ξέχασα τήν Ακρόπολη κράτησα αναμνήσεις :
Δέν έπρεπε Ελλάδα μου, νά φύγω μακριά σου
αφού εσύ μέ γέννησες, νά έμεινα κοντά σου .
Τώρα δακρύζω δυστυχώς, σ'αρνήθηκα πατρίδα
καί μακριά σου ατυχώς δεν βλέπω ηλιαχτίδα !
Θαυμάζω όσους έμειναν κοντά σου κεί Ελλάδα
αυτοί κρατάνε δίκαια, την ένδοξη σου δάδα !
Έχεις δίκαιο νά μισείς, όσους σ'απαρνηθήκαν
μά από σένα μακριά, ποτέ χαρά δεν βρήκαν.
Ο πόνος τού ξεριζωμού, τού μετανάστη δάκρυ
πού δεν είδε Παρθενώνα, σ'ολης της γης την άκρη.
Μέ αναμνήσεις μείναμε, καί πόνο στην καρδιά
όσοι μακριά σου φύγαμε καί εκλάψαμε πικρά .
Ακόμα καί τή γλώσσα μας, κι αυτή δεν την μιλάμε .
πού πρέπει τό κεφάλι μας στον τοίχο νά χτυπαμε ...
Κι όλα αυτά Ελλάδα μας , πώς νά ομολογήσω ;
Μιλάμε για τήν δόξα σου σημαία πώς ν'αντικρύσω ;
Άραγε σ'αρνηθήκαμε ...γιά υλικά καί χρήμα
τώρα το μετανοιώσαμε, καί δεν υπάρχει κρίμα ...
Κι όσο τόν ετοιμάζουμε τού γυρισμού τό δρόμο
γίνεται ποιό αλαργινός καί μας γεμίζει τρόμο :
Καί κάθε μέρα γίνεται, δύσκολη η ζωή μας
καί κάνουμε υπεύθυνο τό ίδιο τό παιδί μας ...
Πώς δήθεν νά τό πάρουμε και την σειρά του χάσει ...
Παππού με γνώση Ελληνική δέν εχει ν'αγκαλιάσει !
Κι έτσι τά χρόνια πέρασαν, λίγο θά πλουτίσουμε
μέ θράσος καί αναίδεια κοντά σου νά γυρίσουμε.
Γέροντες πιά καί κάφκαλα , καί με σκυφτό κεφάλι
θά έχουμε απαίτηση, ν'ανοίξεις την αγκάλη !
Χαρίσαμε τά νιάτα μας , σέ κάποια άλλη χώρα
εσένα Ελλαδίτσα μας άς σε χτυπούσε μπόρα ...
Ευτυχείς όσοι μείνανε, παντοτινά κοντά σου
παρηγοριά σου ήτανε στον πόνο στη χαρά σου ...
Καί γώ πατρίδα μου γλυκιά συγνώμη σου ζητάω
δεν έπρεπε νά σ'αρνηθώ μά πάντα σ'αγαπάω !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 18/10/20
Από τό βιβλίο μου ΜΑΔΗΜΕΝΕΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ
Copyrite ©️
Ελλάδα δοξασμένη
κάθε γωνιά καί σπιθαμή
μέ αίμα ποτισμένη!
Καραϊσκάκηδες γεννάς
πολλούς Μακρυγιαννέους
στη ιστορία θά περνάς
μέ ήρωες γενναίους !
Πόσοι δεν σέ προδώσανε
σένα γλυκιά πατρίδα;
Όμως τι κατορθώσανε
λάμπεις σαν ηλιαχτίδα !
Διαμάντι όμορφο στη γή
απ'του θεού τό χέρι
είσαι πατρίδα μου εσύ
τό λαμπερό αστέρι !
Σ'όλα τά πέρατα τής γής
γής θά είσαι τό καμάρι !
Θά ζείς Ελλάδα μου γλυκιά
μέ τού θεού την χάρη.
Σάν την Νεράϊδα λούζεσαι
στά γαλανά νερά σου ,
σοφούς κι ήρωες πάντα
γέμισε η αγκαλιά σου .
Γέννα νιάτα ηρωικά
ποτέ μήν σέ προδώσουν
τό αίμα τους καί τήν καρδιά
γιά σένα νά τό δώσουν !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 17/10/20
Από τό βιβλίο μου ΜΑΔΗΜΕΝΕΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ
copyrite ©️
Ξεφυλλίζοντας παλιά χαρτιά
αυτά πού έφθειρε,
καί τά κιτρίνισε ό χρόνος ...
Τό βλέμμα μου σταμάτησε κάπου
σέ ένα παλιό ημερολόγιο
της τσέπης .
Με χρόνο μακρινό από τό σήμερα!
Χίλια εννιακόσια @@@@
Χωρίς ενδιαφέρον, σχεδόν
αφηρημένα γυρίζω τίς σελίδες του .
Μάρτιος χίλια εννιακόσια @@@@
κάποιο τηλέφωνο καί πιό κάτω
τό όνομα της @@@@@@@@
Σάν νεαρό πουλάρι καλπάζει ή σκέψη μου
νά μέ πάει εκεί :
Εκεί πού άφησα εκείνη καί μένα είκοσι χρονών.
Ήταν Οκτώβριος μέρα ψυχρή τώρα
τό θυμάμαι κάπου στό Ζάππειο εκεί
χωρίσαμε ...
Ψάχνω στίς φθαρμένες σελίδες
τής σκέψης μου νά φωτίσω τίς
σκοτεινές εικόνες από τό παρελθον μου .
Γίνονται φωτεινότερες μέ αργό ρυθμό
φθάνουν στήν θύμηση ...
Τότε πού ήμουν παιδί
καί κείνη νεαρό κορίτσι !!!!
Αμήχανα γυρίζω τίς άλλες σελίδες
κάθε σημείωση, καί μία ανάμνηση ...
Σάν ρολό τάπητος ξεδιπλώνεται
η περασμένη ζωή μου !
Αυτή πού μάδησε ό χρόνος,
όπως μαδάει την μαργαρίτα
ο ερωτευμένος ...
Δυό δάκρυα κύλησαν στήν θύμηση της ...
Καί νοερά της ευχήθηκα *κάθε ευτυχία
καί χαρά νά έχει στην ζωή της *🌷
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 17/10/20
Ημερολόγιο από τήν ΠΟΙΗΤΙΚΉ συλλογή
ΜΑΔΗΜΕΝΕΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ copyrite ©️
Μίλα μου, μου λές μιλά μου κι εγώ
σέ κοιτάζω μεσ'τά μάτια σου
σαστισμένος ....Σαν τί νά σού πώ
τούς όρκους καί τις υποσχέσεις σου ;
πού τίποτα δεν κράτησες :
Νά σού θυμίσω πόσα όνειρα κάναμε
μαζί καί;
Τί κράτησες απ'όλα αυτά; Τίποτα !
Καί μού λές νά σού μιλήσω πώς νά σού
μιλήσω μού λές;
Αφού σκότωσες μέσα σου καί τήν
δική σου αλήθεια, πώς εγώ νά γλυτώσω
την δική μου ; Πνιγμένος στον καημό
καί στό δάκρυ κοιτάζω τά κομμάτια τής
ζωής μου σκόρπια όλα εδώ τριγύρω μου .
Πώς νά μιλήσω πώς ;
Έπνιξες καί τη σιωπή μου ακόμα ...
Χτίσαμε στην άμμο κι όλα γκρέμισαν
τά παρέσυρε τό κύμα τής υποκρισίας σου .
Δέν έχω δύναμη νά σού μιλήσω ...
Όχι δεν μπορώ ...
Άρχισαν πάλι τά φαντάσματα νά μέ τριγυρίζουν
νά μαζεύονται στά ερείπια καί στά
χαλάσματα στά στενά δρομάκια της ψυχής μου.
Εκεί πού σεργιανούσαμε μαζί θυμάσαι;
Δέν έχουν πλέον ανθούς, ούτε πουλιά
γιά τραγουδούν τον έρωτα μας ....
Μόνο κοράκια καί γύπες πού κατασπαράζουν
Ότι απόμεινε από κείνο τό όνειρο μας ...
Καί εσύ ακόμα μού λές μίλα μου ...
Δέν μού άφησες ούτε την σιωπή μου ικανή
νά μπορέσει νά σέ απαντήσει !
Άς μιλήσουν οί όρκοι, οι υποσχέσεις
καί κείνα τά όνειρα πού κάναμε μαζί !
Σου μίλησε ο πόνος τής ψυχής μου !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά🇨🇦 17/10/20
Copyrite ©️
Πάνε τά χρόνια πέρασαν μείναν οί αναμνήσεις
παντού συντρίμμια έμειναν καί πώς να μή δακρύσεις ;
Πάνε πιά καί οί γειτονιές , κι ήταν όλο ζωντάνια !
Τώρα κλειστήκαμε κι εμείς στά τέσσερα ντουβάρια ...
Τότε... Πού τρώγαμε ζάχαρη στήν φέτα τό ψωμί μας
καί νιώθαμε πώς ή ζωή, ήταν όλη δική μας !
Μεσ'τις αλάνες τρέχαμε, ξυπόλτοι όλη μέρα ...
Δύσκολα τούς ακούγαμε, μάνα καί τόν πατέρα .
Καί η ζωή μας ήτανε μέ ξεγνοιασιά γεμάτη ,
καί τώρα την κατάντησαν νά λές ανάθεμάτη .
Καλημέρα, σέ αγαπώ! Στό ίντερνετ τά λέμε ...
Ασυναίσθητα γελάμε κι εμείς ποτέ δέν φταίμε.
Πούναι οί φίλοι; χάθηκαν...μέσα απ'τις αγκαλιές μας
Όπως γιά πάντα χάθηκαν, όμορφες γειτονιές μας ...
Καί βρίζουμε τό σύστημα , πού μείς δημιουργήσαμε,
ότι πολιτικοί μας είπαν κι εμείς υιοθετήσαμε!
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦15/10/20
Copyrite ©️
Γεμισαν οί δρόμοι από φυλλα δένδρων
κίτρινα, κόκκινα, μισοπράσινα καφετιά.
Σκέπασαν γύρω την γή κάνοντας την νά
δείχνει παντού ό τόπος πολύχρωμο χαλί ...
Φύλλα πεσμένα στούς δρόμους κάτω
απο τα δέντρα φυσάει ό αέρας κι αυτά
στροβιλίζονται κυνηγημένα από τήν οργή
τού ανέμου καί σάν πάψει λουφάζουν στίς
άκρες καί γωνίες τών δρόμων ...
Τά δέντρα μέ ολόγυμνα τά κλαδιά τους
δείχνουν απελπισμένα μέ την θλιβερή τους
όψη απογυμνωμένη ...
Σάν αλήθειες πού δεν ειπώθηκαν ποτές :
Τό φθινόπωρο ψυχρό καί γυμνό μυστήριο
μέσα στην άβολη σκέψη μου πού μέ φέρνει
τό χθές μπροστά μου να τό δώ σήμερα ...
Δέν μπορώ νά σέ συνδυάσω μέ τίποτα ζωή μου
μά την αλήθεια, κοιτάζοντας τα σκόρπια φύλλα
πού μοιάζουν σάν τά όνειρα καί τίς χαμένες
ελπίδες μας ... Τά γυμνά κλωνάρια τών δέντρων
σάν προσδοκίες, αυτών πού περιμένουν καί
καρτερούν την πραγματοποίηση τών ονείρων τους !
Τά δέντρα σάν την ελπίδα ...περιμένουν τήν άνοιξη
νά γεμίσουν μέ φυλλωσιές καί πρασινάδα πάλι
τα γυμνά κλωνάρια τους !
Κι εγώ στίς σκέψεις μου βυθισμένος σάν τί άραγε
νά περιμένω; Κάτι η τίποτα ;
Ίσως κάνω ευχές γιά καλύτερες μέρες διαβίωσης .
Γιά ένα ομορφότερο αύριο γιά ένα καταπράσινο
πλανήτη μας πού συνέχεια μυρίζουμε το κορμί του !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦15/10/20
Copyrite ©️
Υπέροχα είν'τά χείλη σου
μά άλλος τά φιλάει
τό κορμί σου δινεις αλλού
κι άλλος σέ αγαπάει ...
Εγώ ότι σού έχω πεί
βγήκε απ'τήν ψυχή μου .
Εσύ το πήρες αλλιώς
νά'σαι καλά καλή μου .
Δέν βαριέσαι στην ζωή
όλα είναι παιχνίδια ...
Κι εγώ τήν πένα έπιασα
νά γράψω μιά απ'τά ίδια.
Έχω κουράσει τήν καρδιά
μέ τόσες αυταπάτες,
έτσι γυρίζω κεί στό χθές
στίς ίδιες μου τίς στράτες ...
Νά παίζω μεσ'τά όνειρα
εκεί χαίρει ψυχή μου,
νά είσαι πάντοτε καλά
στό εύχομαι καλή μου !
Καί νά θυμάσαι ή ζωή
έχει δοκιμασίες ...
Καί πάντοτε πληρώνονται
νά ξέρεις οί αταξίες.
Όσοι παίζουν μέ την φωτιά
καίνε τά δάχτυλα τους
καί όσοι υποκρίνονται
σκορπούν τά όνειρα τους !
Όπως κι εσύ τά σκόρπισες,
σάν τού τσιγάρου στάχτη,
λές καί σού έκανα κακό
λές καί μέ είχες άχτι !!!
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦16/10/20
Copyrite ©️
Περαστικός είμαι κι εγώ, μέσα απ'την ζωή σου
θά ήθελα ειλικρινά μιά χαρη νά ζητήσω:
Δέν σού ζήτησα ν'ανοίξεις εσύ την αγκαλιά σου
μία θεσούλα ήθελα κι εγώ στά όνειρα σου ...
Έτσι εκεί σέ μιά γωνιά καί γώ γιά ν'ακουμπήσω,
νά έρθει καί η μοίρα μου λίγο νά τής μιλήσω ...
Μά δέν υπάρχουν όνειρα κι εμένα νά χωρέσουν ;
Νά μέ δεχτούν μου είπανε μάλλον δέν θά μπορέσουν .
Κι εγώ σάς χαμογέλασα, δέν έσκυψα κεφάλι
σάς είπα μόνο γιά χαρά απ'εδώ πάν καί οι άλλοι.
Ούτε στά όνειρα λοιπόν βλέπω πώς δέν χωράω
όμως χαλάλι σου ζωή εγώ σέ τραγουδάω !!!
Καί έχω κάτι νά σού πώ, πού έχω στήν ψυχή μου
ποτέ μου δεν σέ μίσησα ότι κι άν μ'έκανες ζωή μου.
Μ'ανθρώπους μέ συνάντησες μέ κάναν νά πονέσω,
αλήθεια δέν μπορώ ζωή όλους νά συγχωρέσω !
Θά πώ μόνο τούς ξέχασα, νά μήν βρεθώ κοντά τους
την μάσκα πού φορούσανε όλοι στά πρόσωπα τους .
Τώρα τούς έπεσε κι αυτή, καί είδα τή ματιά τους :
Πόση κακία έκρυβαν μέσ'την σκληρή καρδιά τους .
Αυτό λέγεται ποίηση ; Όπως καί νά τό κρίνεις
νά μάθεις πρώτα ν'αγαπάς καί τή χαρά νά δίνεις !
Ύστερα κρίνε όσο θές κι'αυτό δικαίωμα σου
μά θάνε πάντα αδειανή καρδιά καί αγκαλιά σου ...
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦15/10/20
Copyrite ©️
Πόσο υπέροχα, πόσο γλυκά,
καί τόσο τρυφερά, τά λόγια σου !!!
Ηχούν Σάν νότες μουσικής
μέσα στ'αυτιά μου !!!
Τά νιώθω τόσο υπέροχα νά
περιπλανώνται στά μικρά
αθέατα καί ανεξερεύνητα
σοκάκια της ψυχής μου ...
Καί γίνονται τά πιό υπέροχα
συλλεκτικά κομμάτια αξίας !
Στολίζοντας τίς βιτρίνες
των ονείρων μου !
Γιατί ότι δεν ακούγεται
δεν σημαίνει καί πώς δέν υπάρχει...
Άς μήν ξημερώνει ή νύχτα
με κάνει νά ονειρεύομε ...
Αυτό πού η πραγματικότητα
μού τό αρνείται ...
Λίγες στιγμές πλαϊ σου
καί μιά στιγμή στην αγκαλιά σου !!!
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦15/1020
Copyrite ©️
Άσωτη ή αγάπη μου όπως καί ή σιωπή μου
άσωτος καί ό πόνος μου, πού έχω στήν ψυχή μου.
Ξέρω δέν έχεις δύναμη ούτε καί τό κουράγιο,
πώς ν'αντικρίσεις καί νά δείς εσύ ένα ναυάγιο;
Έτσι πού μέ κατάντησες τ'αστέρια νά μιλάω ...
Καί σάν ζητιάνος ψίχουλα αγάπης νά ζητάω :
Μέ βλέπουν οί περαστικοί, οί άγνωστοι στό δρόμο
γιά τούτη τήν κατάντια μου, αυτό δέν ξέρουν μόνο ...
Μά ξάφνου χαμογέλασε, καί εμένα η ζωή !
Μία καινούρια αγάπη, ήρθε σάν τήν χαραυγή...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, φώναξα στήν ζωή μου,
καί σένα σέ συγχώρεσε γιά πάντα η ψυχή μου !
Στόν έρωτα δεν υπάρχουν, νικητές κι ηττημένοι
μόνο ματωμένες
καρδιές κι άνθρωποι πληγωμένοι.
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦14/10/20
Copyrite ©️
Καλέ μου φίλε ποιητή όμορφη ή καρδιά σου
εξαίρετοι οί στίχοι σου καί τά Ελληνικά σου !
Μά ένα έχω νά σού πώ, βάλτο στό μυαλό σου
όποιος τόν λόγο σου μισεί γίνεται καί εχθρός σου ...
Είναι καί άλλοι πού θά πούν μία καλή κουβέντα
εσύ νά μήν πληγώνεσαι ποτέ απ'τά λεχθέντα .
Όσοι μπορούν καί τό τολμούν στά μάτια σέ κοιτάνε,
άσε τούς παρείσακτους κρυμμένοι νά μιλάνε ...
Εσύ στήν μοίρα σου νά πείς ευχραριστώ μεγάλο
σού έδωσε δύναμη γραφής καί όχι παπαγάλο.
Αυτά γιά σέ αγαπητέ καί φίλε ποιητά μου
τά λόγια μου τά ταπεινά μέσα απ'την καρδιά μου !
Μήν σκύβεις το κεφάλι σου, δέν θά σέ ταπεινώσουν
μόνο κακία στήν ζωή αυτοί μπορούν νά δώσουν .
Κράτησε τό χαμόγελο ξέχνα πού σέ πικράναν
Πέστους νά σέ ακούσανε πιό δυνατό σέ κάναν !
Αυτά είχα γιά νά σού πώ πού σ'είδα πικραμένο
Ποιητά μου μήν τό ξεχνάς ζούμε τό πεπρωμένο ...
Πιάσε τήν πένα σου ξανά πάλι νά ζωγραφίζεις
μ'όμορφα ανθολούλουδα τούς στίχους νά γεμίζεις !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦12/10/20
Copyrite ©️
Βιαστήκαμε νά μεγαλώσουμε ...
Αρπάξαμε τό πλέγμα τής ζωής
νομίζαμε πώς ήταν τριαντάφυλλο
καί γεμίσαμε τά νιάτα μας
αγκάθια καί πληγές ...
Όσα αγκάθια κι άν έβγαλα,
προσπαθώντας έτσι νά επουλώσω
πληγές της νεανικής τρέλας
μού φάνηκαν ατέλειωτα ...
Όπως καί τά όνειρα πού κάναμε
κάποτε μαζί αγκαλιά μετρώντας
τ'αστέρια τ'ουρανού ....
Τώρα εγώ εδώ κι εσύ αλλού ...
Έτσι παίρνουμε πλέον τήν απόφαση...
Απροσεξίες , επιπολαιότητες
νεανικές τρέλες ήταν ή λάθος ;
Ή έτσι έπρεπε εμείς νά κάνουμε;
Ποιός μπορεί νά μας απαντήσει;
Δέν μάς ένοιαζε τότε το χθές,
ούτε καί τό τώρα...!!
Ακολουθούσαμε τήν καρδιά μας ;
Ίσως ....
Γι'αυτό ματώσαμε τό κορμί μας
από αγκάθια που νομίζαμε
ήταν τριαντάφυλλα ...
Όταν ή καρδιά μας χτυπούσε
δυνατά σάν καμπάνα ...
Όταν τά κορμιά μας έπαιρναν φωτιά
στήν ερωτική μας επαφή ....
Όταν πνιγόμαστε στόν ιδρώτα τής
ηδονής μας τότε .... Ναί τότε ...!!!
Νά θυμάσαι ...
Άν υπάρχω θά σε θυμάμαι κ άν
χαθώ ...
Μή με ξεχνάς ... Εσύ ...!!!
Δημήτρης Κεραμίδας Οκτώβριος 11 /2019
Hamilton Ontario Canada
Ήρθε αυτή πού πρόσμενα
χρόνια στά όνειρα μου
μά τά όνειρα τελείωσαν
κι είναι στην αγκαλιά μου.
Τό σπίτι γέμισε χαρά
κάθε γωνιά καί άκρη
αντίο είπα μοναξιά
σταμάτησε τό δάκρυ.
Τά στήθια πήρανε παλμό
τά χείλη μου γελάνε
ακούω γύρω μου πουλιά
γλυκά να τραγουδάνε.
Τώρα πού έχω αγκαλιά
εσένα πού αγαπάω
γέμισε ό κήπος μου πουλιά
μαζί τους τραγουδάω ...
Καί τά λουλούδια αγάπη μου
δέν είναι μαραμένα ,
μέ δάκρια τά πότιζα
προσμένοντας εσένα !
Καί τό πρωΐ νά μέ ξυπνάς,
τραβώντας με κοντά σου
τήν μέρα μας νά φτιάχνεις
μέ τά θερμά φιλιά σου.
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦9/10/20
Copyrite ©️
Ωραία μου Ελλάδα !!!🇬🇷
Θλιβερό απομεινάρι τής παλιάς
δόξας σου !
Ώ ! Εμείς ποιοί εμείς;
Οί νεοέλληνες απλά κινούμενα
όντα ...Τίποτα από τόν ηρωισμό,
τήν υπερηφάνεια, καί τήν δόξα
τών προγόνων παππούδων μας !
Εσύ στρατιωτικέ, εσύ δικαστή,
εσύ κουλτουδιάρη, εσύ, κι εσύ
νεοέλληνα ένα θλιβερό σύμπλεγμα
της κακοδαιμονίας.
Πού καμία θέση δεν έχεις εσύ
στην ιστορία μας .
Ώ ! Ωραία μου 🇬🇷Ελλάδα πώς αντέχει
ακόμα τόσες μαχαιριές τό κορμί σου
από τά ίδια σου παιδιά ;
Ώ ! Ωραία μου 🇬🇷 Ελλάδα θλιβερό
απομεινάρι της δόξας σου !!!
Ποιόν νά θρηνήσεις ;
Ήταν τόσοι οί σοφοί σου !
Καί τόσοι πολλοί οί ήρωες σου !
Τώρα προσπαθείς σάν Φοίνιξ
από τίς στάχτες σου νά ξαναγεννηθείς !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦8/10/20
Copyrite ©️
Κρατάω ένα δάκρυ στήν άκρη τών ματιώνμου
μην πέσει καί σβήσει ή εικόνα σου ...
Κρατάω ένα δάκρυ στήν άκρη τών ματιών μου
μήν πέσει καί γίνει φουσκοθαλασσιά !
Κρατάω ένα δάκρυ στήν άκρη τών ματιών μου
μήν πέσει καί πλημμυρίσουν όλα τά ποτάμια !
Κρατάω ένα δάκρυ στήν άκρη τών ματιών μου
μήν πέσει καί διαγράψει όλα τά όνειρα μου .
Κρατάω ένα δάκρυ στήν άκρη τών ματιών μου
μήν πέσει καί δεν θά έχω άλλο αύριο ...
Κρατάω ένα δάκρυ στήν άκρη τών ματιών μου
μήν πέσει καί χάσω τήν γλυκιά σου οπτασία !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦7/10/20
Copyrite ©️
Ας ήταν νά γινότανε
μόνο γιά μιά βραδιά
νά γίνω ό Μορφέας σου
νά σ'έχω αγκαλιά !
Νά πάρω τό κορμάκι σου
μέσα στά δυό μου χέρια
νά ταξιδέψουμε μαζί
Τά χείλη μας μεσ'τά φιλιά
νά είναι ματωμένα
καί τά κορμιά μας σάν φωτιά
σαν φλόγα αναμένα !
Όλη τήν νύχτα νά τρηγάς
εσύ τήν ηδονή μου,
σημάδια από τα νύχια σου
μ'αφήνεις στό κορμί μου .
Καί τό πρωΐ νά μέ ξυπνάς,
τραβώντας με κοντά σου
τήν μέρα μας νά φτιάχνεις
μέ τά θερμά φιλιά σου.
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά🇨🇦 6/10/20
Copyrite ©️
Αγάπη είναι νά καίγεσαι
αγάπη είναι νά λιώνεις.
Νά υπομένεις νά πονάς
χωρίς νά μετανιώνεις !
Όταν θά σταματήσει γή
σβούρα γιά νά γυρίζει,
κι όταν ό ήλιος πάψει
τόν κόσμο νά φωτίζει
Κι άν τά χίλια αστέρια
θά γίνουν μόνο ένα
Τότε μοναχά θά πάψω
γιά νά σκέφτομαι εσένα.
Μήν κλάψεις στήν ζωή αυτή
άν κάποιος δεν σέ αγαπάει
Κάποιον δέν αγαπάς κι εσύ
καί αυτός παραμιλάει ...
Θά έρθουν βράδια θά ζητάς
ότι είχες αγάπησει ...
Τόν εαυτό σου θά τον μισείς
πού δέν τόχει κράτησει:
Αυτά τά βράδια σίγουρα
πολύ θά σέ πονάνε
τότε κι εσύ θά αναζητάς
κείνους πού σέ αγαπάνε .
Αν καποτέ μέ ρώταγαν
πώς θέλω νά πεθάνω;
Στήν αγκαλιά σου θάλεγα,
νά μέ κρατάς σφιχτά
μέσα στά δυό σου χέρια
με τό γλυκό σου τό φιλί
να έφευγα στ'αστέρια ...
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦6/10/20
Copyrite ©️
Βλέπω οι στάλες πέφτουνε
νομίζω πως χορεύουν
κι μένα τώρα οί σκέψεις μου
αλλού μέ ταξιδεύουν ...
Κοιτάζω έξω τήν βροχή
πώς πέφτουνε οί στάλες
μέ πάει σ'αλλη εποχή
που'χα χαρές μεγάλες !
Τότε πού ήμασταν μαζί
εκεί ό νούς μέ πάει ...
Αγκαλιασμένοι στήν βροχή
μούλεγες τραγουδάει!
Τόν έρωτα πού ζούσαμε
γεμάτοι ευτυχία
τώρα πού βλέπω τήν βροχή
με φέρνει δυστυχία.
Οί στάλες στό παράθυρο
τρέχουνε σάν ρυάκια
σάν τά δικά μου δάκρυα
πού τρέχουν απ'τα μάτια.
Θυμάμαι πού τής έλεγα
νά ακούσεις τήν βροχή ...
Γιατί γλυκιά μου πάντοτε
έχει κάτι νά σού πεί !
Μόνο νά δώσεις προσοχή
ο ουρανός σάν βρέχει
είναι η δική μας ή σιωπή
κι ό νούς αλλού μάς τρέχει ...
Μ'αγκάλιζες καί έλεγες ...
Εσύ 'σαι στό μυαλό μου
καί εγώ τότε νόμιζα
ζούσα τό ονειρο μου ...
Τώρα απ'τό παράθυρο
νά τήν βροχή κοιτάζω
εσένα μ'έφερε στό νού
μόνος αναστενάζω :
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦6/10/20
Copyrite ©️
