Τό χαμόγελο της*
ή ηρεμία στό βλέμμα της πού έμοιαζε 
σάν αγγελικό "ικετεύω "  
Καί  εσύ ψυχή μου,
 Άχ δέν μπόρεσες 
νά αντισταθείς; 
Πίστεψες, ερωτεύτηκες , 
καί σύ δόθηκες 
καρδιά μου ολοκληρωτικά  !
Τώρα ;
 Μονολογείς καί λές ψιθυριστά 
πώς πονάς καρδια μου ...,  
Μην πονάς,  σέ  παρακαλώ μην πονάς "
αρκεί πού έζησες ότι ποιό όμορφο πού 
ένιωσες μόνο μαζί της !
Χαμένη τώρα ή σκέψη  στούς διαδρόμους 
τού μυαλού ...!  ψάχνει νά  ζωντανέψει 
εκείνες τίς υπέροχες στιγμές  !
Αυτές πού δέν πρόκειται ποτέ 
να χαθούν από τήν μνήμη μου *
Ευχαριστώ πού μού τίς χάρισες 
δέν θά σέ  μισήσω ποτέ  μου *
Θά υπάρχεις πάντα μεσ'τήν σκέψη μου. 
Δημήτρης Κεραμίδας 
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 5/3/21

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου