Τό χαμόγελο της*
ή ηρεμία στό βλέμμα της πού έμοιαζε
σάν αγγελικό "ικετεύω "
Καί εσύ ψυχή μου,
Άχ δέν μπόρεσες
νά αντισταθείς;
Πίστεψες, ερωτεύτηκες ,
καί σύ δόθηκες
καρδιά μου ολοκληρωτικά !
Τώρα ;
Μονολογείς καί λές ψιθυριστά
πώς πονάς καρδια μου ...,
Μην πονάς, σέ παρακαλώ μην πονάς "
αρκεί πού έζησες ότι ποιό όμορφο πού
ένιωσες μόνο μαζί της !
Χαμένη τώρα ή σκέψη στούς διαδρόμους
τού μυαλού ...! ψάχνει νά ζωντανέψει
εκείνες τίς υπέροχες στιγμές !
Αυτές πού δέν πρόκειται ποτέ
να χαθούν από τήν μνήμη μου *
Ευχαριστώ πού μού τίς χάρισες
δέν θά σέ μισήσω ποτέ μου *
Θά υπάρχεις πάντα μεσ'τήν σκέψη μου.
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 5/3/21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου