ΗΜΈΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΉΣΕΙΣ

Μακάρι νά'μουν ποιητής

άνοιξη νά υμνήσω ..

Ένα αηδόνι τόσο δά

γλυκά νά τραγουδήσω.

Πότε νά βγάζω τόν καημό

καί πότε τή χαρά μου

γιατί βλέπω τήν άνοιξη

παίρνουνε μακριά μου.

Μέ λόγια τώρα αγαπούν

και όχι πιά μέ πράξεις

σήμερα γιά ν'αγαπηθείς

κάτι πρέπει νά τάξεις ...

Νά ήμουνα αμυγδαλιά

μέ άνθη στολισμένη

από ποιητές τραγουδιστές

χιλιοτραγουδισμένη !!!

Νά'μουν στό ρέμα μιά ιτιά

μέ δροσερά κλωνάρια

νά πλέκουν τώρα τήν άνοιξη

οί κοπέλες στεφάνια !

Τίποτα δέν είμαι απ'αυτά

ένας ονειροπαρμένος ...

Νομίζω γράφω ποιήματα

κρίμα μου ό καημένος ....

Αυτά εγώ τά χάρισα

στην ποίηση πού γιορτάζει

Όμως βλέπω τήν άνοιξη

από καημό σπαράζει .

Έφυγε από πολλές καρδιές

ξέχασαν γιά ν'ανθήζουν

απλά χωρίς αισθήματα

μεσ'τήν ζωή γυρίζουν.

Όσο γιά εσάς τούς ποιητές

δίνω τό σεβασμό μου ...

Τούτο δέν είναι ποίηση

είναι παιδί δικό μου ....

Δημήτρης Κεραμίδας 21/03/20

Χάμιλτον Οντάριο Καναδά

Δικαιώματα αποκλειστικά