ΓΛΥΚΙΈΣ ΘΥΜΊΣΕΙΣ

 

Πέρασα από το εγκαταλειμμένο

πέτρινο σπίτι εκεί στήν άκρη

τού χωριού "

Θυμάμαι ...

Παίζαμε το κρυφτό "

Εκεί τήν αγκάλιασα καί τήν φίλησα

ήταν τό πρώτο φιλί τής παιδικής μου

νιότης *

Θυμάμαι ...

Στό φώς τού φεγγαριού κοίταζα

εκείνο τό γλυκό παιδικό

πρόσωπο της !

***** ***** ***** *****

Πέρασαν χρόνια έφυγε *

Έφυγα κι εγώ:

Τώρα βρίσκομαι μπρός στό εγκαταλειμμένο

σπίτι καί οί αναμνήσεις μου

ζωντανές ξεπηδούν μία, μία από

τό συρτάρι τής θύμησης *

Εικόνες τής πρώτης νιότης μου

περνούν από μπροστά μου, εκείνη

μέ ένα μόβ φοστανάκι, μέ τσιμπιδάκι

στά ολόξανθα μαλλάκια της "

Τό πρώτου φιλί πού πήρα από τά

γλυκά χειλάκια της *

******** ****** ********

Ένα δάκρυ κύλισε αργά στό μάγουλο μου

καί κατέληξε στά στεγνά χείλη μου *

Κοίταζα στό εγκαταλειμμένο σπίτι

πού μόνο δυό τρία ντουβάρια

έμειναν ακόμα όρθια :

Καί είναι σάν νά φωνάζουν *

κάποτε ήμασταν ένα όμορφο σπίτι ...

Νάσου καί ή εικόνα της

ξεπροβάλλει μέσα από τά

ερείπια τού σπιτιού "

Αυτά τά ματάκια, αυτά τά χειλάκια

τά κατάξανθα μαλλάκια της !!!

Τώρα άφησα τά δάκρυα μου

νά τρέξουν κι ένιωθα πώς

ή καρδιά μου νά χτυπάει γλυκά

υπέροχα ...!!!

Εκείνη ήταν ό πρώτος παλμός

τής νιότης μου *

Τό πρώτο μου φιλί θεέ μου !

Θέλω νά είναι καλά καί νά

ζεί ευτυχισμένη !

Αυτό ψέλλισα μέσα από τά χείλη μου !

Έριξα μία τελευταία ματιά

στό ρημαγμένο σπίτι "

κι άφησα εκεί, εκείνη πού πήρα

τό πρώτο φιλί τής νιότης μου

από τά τρυφερά χειλάκια της *

Κι ακόμα ή γεύση του δέν έχει φύγει

μένει επάνω στά χείλια μου ...

Έφυγα αφήνοντας πίσω στά ερείπια

τήν ποιό γλυκιά μου ανάμνηση !!!

Δημήτρης Κεραμίδας

25/3/21 Copyrite