Έρωτα εγώ σέ ύμνησα ,
μέ λόγια μου απλά *
Κι απ'τήν ζωή δέν ζήτησα
ποτέ εγώ πολλά ...
Μιά αγάπη αληθινή ,
απ'την καρδιά νά βγαίνει
γιατί σέ τούτη τή ζωή
τίποτα δέν μάς μένει ...
Στόν έρωτα τόν φτερωτό,
δυό λόγια νά χαρίσω ...
Θέλω μόνο γιά νά τού πώ
νά μήν τόν συναντήσω :
Ή αγάπη θέλει δύναμη,
θέλει καρδιά μεγάλη,
γιάτι σέ μιά μικρή καρδιά
όνειρο δέν χωράει.
Ο έρωτας είναι παλμός,
χτύπος τής καρδιάς μας,
καί όσους μάς επόνεσε,
ζούμε στήν μοναξιά μας !
Κι εσύ ήρθες σάν όνειρο,
ζωής τό τελευταίο ...
Ήταν κι αυτό νά τό γευτώ,
ήταν κι αυτό μοιραίο *
Σάν καταιγίδα έφτασες,
καί μπήκες στήν καρδιά μου ,
νόμισα είχα άγγελο,
μέσα στήν αγκαλιά μου .
Στό πρώτο φύσημα βοριά ,
σέ έπιασε τό κρύο
καί έφυγες καί χάθηκες,
στόν άνεμο σάν φύλλο.
Καί τώρα τήν εικόνα σου ,
οί στίχοι ζωγραφίζουν
τέτοιες αγάπες σάν αυτή,
καρδιές νά μήν γνωρίζουν:
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 10/3/21
Copyrite φώτο από το διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου