Έφυγες μιά μέρα μόνος
παίρνοντας τήν μεγάλη
απόφαση νά ξενητευτείς ...
Καπνίσαμε τό τελευταίο μάς
τσιγάρο, σάν σήμερα ηταν !!!
Στό πεζούλι καθόμασταν
τής μικρής εκκλησιάς :
Τώρα χωρίς τήν παρέα σου
καπνίζω μονάχος καί
χαζεύω τόν καπνό πού φεύγει,
αλαργεύει καί χάνεται ...
Στέλνω μαζί του καί τήν σκέψη μου.
Ποιόν, καί πού νά ρωτήσω άν
γνωρίζει τής τύχης σου τό πεπρωμένο;
Είναι σκέψεις πού φεύγουν όπως
τού τσιγάρου μου ό καπνός ...
Καί εσύ φίλε μου σάν τί καημούς
άραγε στά στήθια σου νά κουβαλάς;
Στήν ξένη πατρίδα,
μονάχος εκεί σάν περπατάς .
Θυμήσου, θυμήσου κείνα τά χρόνια
στό πανηγύρι τής Παναγιάς !!!
Ξένοιαστα Χρόνια !
Αδάμαστα φίλε μου τά νιάτα ,
τώρα όσο ή καρδιά κι άν θεριεύει
τό κορμί σάν πλατάνι βαρύ ...
Θέλω νά υπάρχω στό γυρισμό σου,
νά σέ αγκαλιάσω !
Καλώς ήρθες φίλε μου γιά νά σού πώ !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦8/09/20
Copyrite ©️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου