ΦΩΝΉ ΑΠΌΓΝΩΣΗΣ

 

Τό ποίημα είναι τό τραγούδι,

οί στίχοι νότες ερημιάς ...

Ό ποιητής τής μούσας ό εργάτης

αυτόν πού θά τόν κρίνει ό ντουνιάς "

Δέν ειν'ίδια ή ζωή γιά όλους

άν δέν τήν ζήσεις ποτέ δέν θά τήν δείς...

Μάζεψα τού κόσμου όλους τούς πόνους

κι άς δέν μού τό ζήτησε κανείς "

Τούς έβαλα στούς στίχους τόνους,

στά ποίηματα μου συλλαβές ...

Μά έκανα κακούς γειτόνους,

πού μέ πετάξανε στό χτές "

Καί μέσα από τό χτές φωνάζω

λείπει ή αγάπη απ'τήν ζωή *

Απ'τό κελί τής μοναξιάς κοιτάζω

στόν ουρανό ένα ελεύθερο πουλί !

Δημήτρης Κεραμίδας 31/5/21

Copyrite (φώτο από τό διαδίκτυο)