Μόλις χαράξει ή αυγή,
πρωΐ όταν ξυπνήσω
τόν κόσμο από τήν καρδιά
νά τόν καλημερίσω *
Κοιτάζω έξω κι έφειξε
χαρούμενη ή μέρα
λέω στήν ζωή ευχαριστώ
καί πάμε πάρα πέρα *
Όταν θά φτάσει ή στιγμή...
Ζωή νά ανταμείψει,
μ'ένα μισθό τής σύνταξης
στήν άκρη νά σ'αφήσει ...
Τότε σάν όνειρο περνά
από μπροστά ή ζωή σου ...
Μονολογείς μ'ένα καημό
καί λές ψυχή θυμήσου *
Τά νιάτα μου τά αδάμαστα
έρωτες καρδιοχτύπια
τής νύχτας τά καμόματα
νεανικά τερτίπια *
Όλα σού έρχονται στό νού
εσένα νά θυμίζουν
κι από θυμίσεις πιά γλυκιές
τά μάτια σου δακρύζουν.
Κάθε γουλιά ζεστού καφέ
νοιώθω τό άρωμα του
κάθε έρωτα τής ζωής
βλέπω τό όραμα του ...
Κι έχει γεμίσει τό μυαλό
εικόνες καί στιγμές ...
Αυτές πού τώρα βρίσκονται
Θαμμένες μεσ'τό χτές *
Κοντεύει τώρα ό καφές
στήν κούπα νά τελειώσει...
Μά ή καρδιά μου πρόθυμη
ακόμα μπορεί νά δώσει.
Κι έδωσε τούτη τήν γραφή
φίλε μου νά διαβάσεις ...
Όπου βρίσκομαι τώρα εγώ
μέρα κι εσύ νά φτάσεις *
Δημήτρης Κεραμίδας
Copyrite 17/12/21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου