ΣΤΟ ΜΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΕΟΣ

Εδώ μακριά στήν ξενιτιά , μόνος περιπλανιέμαι .

Μέ δακρυσμένη τήν ματιά σέ μπόρες να χτυπιέμαι .

Καί στό λιμάνι τριγυρνώ , σάν κάτι νά γυρεύω ,

κι όλο τήν θάλασσα κοιτώ μαζί της ταξιδεύω .

Μά κάτι μέσα μου ριγεί μεσ'της καρδιάς τά βάθη !

Βλέπω σημαία Ελληνική ψηλά σ'ένα κατάρτι .

Όλος χαρά πλησίασα κοντά στήν προκυμαία ,

Ολόκληρος ερίγησα κοιτώντας τήν σημαία !

Σάν τά ελάφια τρέχανε καφτά τα δάκρυά μου ,

Όσοι τριγύρω μέ κοιτούν δέν νιώθουν τήν χαρά μου.

Πλησίασα τότε κοντά εκείνο τό καράβι ,

καί φώναξα Ελληνικά κάποιος θά καταλάβει .

Περίμενα στά λόγια μου πώς κάποιος θα κινιόταν ,

μά αναθεμάσε τύχη μου στά κύματα χανόταν .

Τά λόγια ακούει η θάλασσα καί κείνη μ'αποκριέται ,

Σά μου μιλάει κατάστηθα νιώθω τόν κόσμο σειέται !

" Δόλιο παιδί τί κάθεσαι ; εδώ χωρίς ελπίδα ,

Τήν ξενιτιά παράτησε καί γύρνα στήν πατρίδα *

Εδώ κανείς δέν σέ ρωτά ούτε καί πού σέ ξέρει ,

Ούτε κανείς νά σ'αγαπά καί νά σού σφίξει χέρι .

Γύρνα στήν δόλια μάνα σου, πάντα σέ περιμένει

καί τό κλάμα τό πικρό σου κείνη καταλαβαίνει

Καί τήν σημαία πού κοιτάς γεμάτος μέ αγάπη ,

Σ' άγνωστους άδικα μιλάς όσο κι άν χύνεις δάκρυ "

Γύρνα φτωχός στό σπίτι σου χαρά νά τό γεμίσεις !

Γιατί εδώ τήν τύχη σου πολύ θά βλαστημήσεις "

* * * * * * * *

Θάλασσα που ' σαι γαλανή γεμάτη από αλμύρα

ήτανε δύσκολη στιγμή απόφαση πού πείρα .

Δίχως πατέρα ή φαμελιά, καί μέ γριά μητέρα,

ήταν γιά μένα μαχαίρια νά έρθω εδώ πέρα .

Σκέφτηκα νά έρθω ξενιτιά λιγάκι νά πλουτίσω ,

καί μέ ελπίδα στήν καρδιά πίσω γιά νά γυρίσω !

Πέρασα μέρες δύσκολες, στιγμές μαύρες περνάω

αυτά τά λόγια πού μού λές μέ πόνο τά κρατάω .

Είδα σημαία Ελληνική σέ τούτο τό μουράγιο *

Πείρα χαρά μεσ'τήν ψυχή καί στήν καρδιά κουράγιο .

Μά δυστυχώς κι άν φώναξα κάποιος νά μού μιλήσει

αδικα βλέπω πόνεσα κι άς τρέχαν δάκρυα βρύση ...

Ξένοι μέ αλλιώτικη καρδιά στό πλοίο τούτο πάνω

καί δέν μιλούν Ελληνικά απόκριση νά πάρω .

Θάλασσα κάνε κύματα τά λόγια πού σού λέω ,

Είμαι κι εγώ απ'τά θύματα καί μοναχός μου κλαίω .

Θαλασσοπούλια νά γινούν νά πάνε στήν πατρίδα,

Τήν δόλια μάνα μου νά βρούν, καί νά τήν δώσουν ελπίδα .

Νά πούν ό γιός της ό φτωχός στής ξενιτιάς τήν άκρη ,

πονάει ο δόλιος μοναχός καί πνίγεται στό δάκρυ .

Δέν πλούτισα στήν ξενιτιά όπως τοχα πιστέψει ,

Μά ή Ελληνική μου ή καρδιά , ποτέ δέν θά κιοτέψει .

Θά πάω πίσω, νά τής πούν στόν πόνο δέν αντέχω ,

Άλλο τά μάτια δέν μπορούν τήν ξένη γή νά βρέχω .

Καί ή θάλασσα επόνεσε μέ τούτα δώ τά λόγια

Σάν μάνα τώρα μίλησε γεμάτη μέ συμπόνια 

 

* * * * * * *

" Φτωχέ πέρνω τά λόγια σου στήν αγκαλιά σάν κύμα .

Είσαι καί σύ λεβέντη μου όπως καί άλλοι θύμα .

Μιά θέση πού γυρεύουνε στής ξενιτιάς τό πλοίο

Χάνουν τόν ήλιο τον ζεστό τής χώρας τους το βοίο.

Φύγε τό συντομότερο στόν τόπο σου νά φτάσεις ,

Είναι τό προτιμότερο προτού τά νιάτα χάσεις .

Εκεί πού έχεις γεννηθεί , μπορείς καί νά στεριώσεις,

Εδώ στήν ξένη τούτη γή από καημό θά λιώσεις .

Θά σέ πεθάνει ο μαρασμός γύρισε στήν πατρίδα

Είθε νά είναι ο γυρισμός στήν μάνα σου ηλιαχτίδα "

* * * * * * *

Ή θάλασσα μόνη μιλά κι εγώ απομακραίνω

Ό νούς μου τώρα τριγυρνά στού γυρισμού τό τρένο .

Συγνώμη φιλαράκια άν σας κούρασα μέ αγάπη χαιρετώ σας .

Ένα ποίημα πού ίσως δέν καταλάβατε όχι γραμματικός

είναι απλά λόγια δημοτικό τό νόημα τής ξενιτιάς άν δέν

τήν έζησε κανείς δύσκολο νά καταλάβεις πόσο σου λείπει .

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ! Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ !

 

Δημήτριος Κεραμίδας Hamilton Ontario Canada .