ΤΌ ΌΝΕΙΡΟ ΤΟΎ ΟΡΦΑΝΟΎ

 

Η καμπάνα χαρμόσυνα χτυπούσε,

καί η αυλή τής εκκλησιάς

από κεριά φεγγολαμπούσε *

Πρόσωπα γέρικα καί παιδικά

όλα γλυκά χαμογελούνε "

Χείλια γεμάτα ζεστασιά

Χριστός Ανέστη τραγουδούνε *

Τό ορφανό κοιμάται στήν γωνιά

μεσ'την μικρή τήν Καμαρούλα "

Στό προσωπάκι ό πόνος μυδειά,

στά χείλη σβήνει μιά φωνούλα *

Μάνα ~Πού είσαι μανούλα γλυκιά;

Καί στού ονείρου τά φτερά ....

Τά δυό χεράκια του απλώνει "

Ύστερα γαλήνεψε καί έγινε

αγγελικό τό πρόσωπο του *

Καί μέ σβησμένη πιά φωνή

Μάνα, ζητά ξανά στό όνειρο του :

Τό ορφανό στής πασχαλιάς

το όνειρο κοιμάται *

Κανείς δέν τό έχει αγκαλιά,

μά ποιός γι'αυτό λυπάται ;

Έφυγε ή μανούλα του

στά στεριά πήγε νά ζήσει ...

Καί τό ορφανό ταξίδεψε,

γιά νά την συνάντηση *

Δημήτρης Κεραμίδας 30 /4/21

Copyrite