Πέμπτη 29 Απριλίου 2021

ΚΑΛΌΣ ΜΑΣ ΉΡΘΕΣ ΜΆΗ ΜΆΣ



Μάη γλυκέ πανέμορφε *
Πώς νά σέ καλωσορίσω ;
Κλεισμένος μεσ'τό σπίτι μου
κι απ'τά ντουβάρια πίσω :
Καλός μας ήρθες Μάη μου,
κι άνοιξες την καρδιάς μας *
Λιβάδια τά πρασίνισες ...
Χαίρεται ή ματιά μας !
Ό κάμπος όλος γέμισε
ανθούς πολλά λουλούδια *
Καί αντιχούνε τών πουλιών
χαρούμενα τραγούδια !
Βρίσκουν τώρα τό ταίρι τους "
Αρχίζουν και φωλεύουν :
Καί οί μέλισσες ολημερίς
γύρη ανθών μαζεύουν *
Δημήτρης Κεραμίδας 30/4/21
Copyrite ©️

 

ΤΌ ΌΝΕΙΡΟ ΤΟΎ ΟΡΦΑΝΟΎ

 



Η καμπάνα χαρμόσυνα χτυπούσε,
καί η αυλή τής εκκλησιάς
από κεριά φεγγολαμπούσε *
Πρόσωπα γέρικα καί παιδικά
όλα γλυκά χαμογελούνε "
Χείλια γεμάτα ζεστασιά
Χριστός Ανέστη τραγουδούνε *
Τό ορφανό κοιμάται στήν γωνιά
μεσ'την μικρή τήν Καμαρούλα "
Στό προσωπάκι ό πόνος μυδειά,
στά χείλη σβήνει μιά φωνούλα *
Μάνα ~Πού είσαι μανούλα γλυκιά;
Καί στού ονείρου τά φτερά ....
Τά δυό χεράκια του απλώνει "
Ύστερα γαλήνεψε καί έγινε
αγγελικό τό πρόσωπο του *
Καί μέ σβησμένη πιά φωνή
Μάνα, ζητά ξανά στό όνειρο του :
Τό ορφανό στής πασχαλιάς
το όνειρο κοιμάται *
Κανείς δέν τό έχει αγκαλιά,
μά ποιός γι'αυτό λυπάται ;
Έφυγε ή μανούλα του
στά στεριά πήγε νά ζήσει ...
Καί τό ορφανό ταξίδεψε,
γιά νά την συνάντηση *
Δημήτρης Κεραμίδας 30 /4/21
Copyrite ©️

Τετάρτη 28 Απριλίου 2021

ΑΝΆΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

 


Τά λόγια μου είναι καρφιά ...
Πολύ απελπισμένα "
Σάν τα καρφιά πού κάρφωσαν
Χριστέ μου καί εσένα *
Νά τρυπίσουν τίς καρδιές,
πού δέν μετανοούνε "
Τόν πόνο τόν ανθρώπινο
δέν τόν κατανοούνε *
Τό θείο δράμα έρχεται,
μπροστά μου καί τό βλέπω *
Τον σπαραγμό τής Παναγιάς
Θεέ μου δέν αντέχω "
Νά βλέπει τό μονάκριβο,
καί τόν μονογενίτης *
Πού τόν καρφώνουν στό σταυρό,
νά λιώνει ή ψυχή της "
Καί στόν σταυρό τόν κρέμασαν
όπως καί έναν ληστή ...
Ένα αγκάνθινο στεφάνι
τού βάλανε στήν κεφάλι "
Νεράκι τούς εζήτησε
καθώς εξεψυχούσε ,
κι ένας στρατιώτης τών Ρωμιών
τό στήθος του τρυπούσε "
Κι αντί νερό οί άπιστοι
μέ ξίδι τόν πότισαν ...
Από τό αίμα που'τρεχε
παντού άνθη γέμισαν *
Δημήτρης Κεραμίδας 29/4/21

Τρίτη 27 Απριλίου 2021

ΓΛΥΚΌ ΜΟΥ ΌΝΕΙΡΟ


Στό δρόμο σου περπάτησα,
μήπως σέ συναντήσω,
γιατί εγώ σ'αγάπησα
χωρίς νά σέ γνωρίσω *
Περπάτησα στά χνάρια σου,
γεμάτος αγωνία *
σκεπτόμουνα τά χάδια σου
καί βρήκα τρικυμία "
Στόν άνεμο περπάτησα
πού'φερνε τό άρωμα σου *
Κι εκεί δέν σέ
συνάντησα
νά μπώ στην αγκαλιά σου :
Περπάτησα έως εκεί
πού ουρανός τελειώνει ...
Βρήκα μονάχα τήν σιωπή
τήν μέρα νά νυχτώνει "
Περπάτησα πού σ'έζησα
μέσα στά όνειρα μου ...
Κι ένα στίχο σέ έπλεξα
λόγια απ'την καρδιά μου *
Εσένα ονειρεύτηκα
μέ τήν γλυκιά μορφή σου *
Κρίμα πού δέν τό γεύτηκα
ακόμα τό φιλί σου *
Δημήτρης Κεραμίδας🇬🇷 28/4/21
Copyrite ©️

 

Δευτέρα 26 Απριλίου 2021

Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΎ ...

Κάνω ποίημα τόν πόνο μου
στίχους τήν μοναξιά μου
τά λόγια του καί συλλαβές
χτύπους απ'τήν καρδιά μου *
Οί τόνοι νυχτολούλουδα
καί όμορφα λου
λούδια !
Σ'ένα κήπο πανέμορφο
πουλιά νά λέν τραγούδια ...
Πηγάδι μεσ'τήν μέση του
τά δέντρα νά ποτίζω ...
Κι όλα τής νύχτας τά πουλιά
εγώ νά τά δροσίζω .
Νά'ρχονται οί περαστικοί
στόν κήπο γιά νά μπούνε
τό άρωμα τών λουλουδιών
νά κάτσουν νά χαρούνε !
Ή πόρτα πάντα ανοιχτή
όπως καί ή καρδιά μου ...
Νερό από τό πηγάδι μου
νά πίνουν στήν υγειά μου !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 27/04/20
Δικαιώματα αποκλειστικά ©️

Παρασκευή 23 Απριλίου 2021

ΕΓΩ

 

 ΕΓΩ *
Στήν αρετή υποκλίνομαι,
μέ σεβασμό μπροστά της "
Σάν βλέπω τήν αγνότητα
μέσα στήν ματιά της *
ΨΥΧΉ
Απ'τήν αγάπη έφυγα
μέσα απ'τήν αγκαλιά της ...
Δέν άντεχα αληθινά,
άλλο τά δάκρυα της "
ΚΑΡΔΙΆ
Έρωτα, ακατανίκητε !
φλογίζεις τό κορμί μου *
Χάνει τούς χτύπους ή καρδιά
καί σβήνεις τήν πνοή μου "
ΤΌ ΚΟΡΜΊ
Θέλουνε δύναμη αρκετή
καί όλα μου τά είναι *
Άμα ρωτάς άν σ'αγαπούν
εκεί πού είσαι μείνε ...
ΚΑΊ Η ΣΥΝΕΊΔΗΣΗ ΜΟΥ
Τά θέλω καί τά είναι μου
είναι υπάρχοντα μου ...
Άλλα τά έχω στό κορμί
καί αλλά στην καρδιά μου *
Δημήτρης Κεραμίδας 🇬🇷24/4/21
Copyrite ©️

 

Πέμπτη 22 Απριλίου 2021

ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Ή ΠΕΡΗΦΆΝΕΙΑ ΜΑΣ ;

 


Ή περηφάνεια βάδιζε,
στόν δρόμο δακρυσμένη "
Άνθρωπος δέν τήν ρώτησε
τί έχεις τί συμβαίνει ;
Καί κουρασμένη γύριζε
ολημερίς στόν δρόμο "
Ανθρώπους πού αντίκριζε
είχαν στά μάτια τρόμο :
Κανένας δεν τήν δέχτηκε,
με πάθος μεσ'τά στήθια *
Αντί γιά ανθρώπους έβλεπε
θαρρείς παντού ορνίθια ...
Θέλει νά βάλει μιά φωνή,
άνθρωποι νά ξυπνήσουν *
Τήν περηφάνεια πούχασαν
πάλι νά τήν ζητήσουν !
Μά οί άνθρωποι δειλιάσανε
χάσανε τό κουράγιο,
κι άφησαν έρμαια την ζωή
νά γίνει πιά (ναυάγιο )
Πρίν αποκάμει εντελώς
στην άκρη σ'ένα δρόμο ...
Τότε κουβέντα έπιασε
βρήκε εκεί τόν τρόμο "
--Τρόμε πήρες τήν θέση μου
στά στήθια τών ανθρώπων,
καί όλους τούς παρέδωσες
σε χέρια κερδοσκόπων ...
--Δέν φταίω εγώ τής απαντά
παίρνει θέση ό τρόμος "
Ή περηφάνεια άν χαθεί
εγώ θά κυβερνήσω ...
Αρκεί σέ τούτη τήν ζωή
νά τούς τρομοκρατήσω :
Σε μένα παραδόθηκαν ...
Στον φόβο καί στον τρόμο "
--Ή περηφάνεια άστραψε *
Τράβηξε το σπαθί της
Άνθρωποι περήφανοι !
θά πάει κανείς μαζί της ;
Πού είναι ή περηφάνεια μας;
Πού είναι η λεβεντιά μας ;
Πού παραδίδουμε λοιπόν
χώρα καί τά παιδιά μας ;
Δημήτρης Κεραμίδας 🇬🇷23/4/21
Copyrite ©️

Τετάρτη 21 Απριλίου 2021

Ο ΤΣΟΠΑΝΗΣ

Κοπάδι γιδοπρόβατα,
καί κάνα δυό σκύλους
ειν'τού τσοπάνη συντροφιά
αυτούς έχει γιά φιλους *
Παίζοντας τήν φλογέρα του,
τήν κάπα του στόν ώμο "
Στόν καθαρό αέρα του
χωμένος μεσ'τόν λόγκο :
Εκεί στην δύση φωτεινός
σάν βγεί ό αποσπερίτης,
είναι τού τσοπάνη οδηγός
τού ρολογιού του δείκτης ...
Η νύχτα έχει ξαστεριά *
Γαλήνη πέρα, ώς πέρα,
κι ακούγονται μεσ'τήν πλαγιά
ή όμορφη φλογέρα *
Αντιλαλεί στήν ρεματιά
ό ήχος τής φλογέρας "
Την φέρνει ώς την λαγκαδιά
ό δροσερός αέρας *
Ψωμί τυράκι καί ελιά
έχει μεσ'τό ταγάρι "
Στήν ρίζα στήν βαλανιδιά
τό κολατσό νά πάρει :
Τ'αστέρια όταν σβήσουνε ...
Σάν χαράξει ή αυγή
τότε θά ροβολήσουνε
στήν δροσερή πηγή *
Δημήτρης Κεραμίδας 22/4/21
Copyrite ©️
Γραμμένο πρίν πολλά χρόνια *

Τρίτη 20 Απριλίου 2021

ΤΟ ΓΗΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΙΆΤΑ



Νέος βάδιζε γοργά, κι όλο ξοπίσω του κοιτάει "
Θαρρείς κανείς τόν κυνηγά, μά ίσκιος του ακολουθάει *
Δισάκι στόν ωμό του βαρύ, φαίνεται κουβαλάει...
Μοιάζει κουράστηκε πολυ καί κάτω τό ακουμπάει "
Παίρνε ανάσες βιαστικές, τά στήθια του φουσκώνει ...
Καί πάλι τό δισάκι του στόν ωμό του φορτώνει :
Πάλι βαδίζει βιαστικά σάν κάτι θέλει νά προφτάσει ...
Κάποια πηγή βλέπει μπροστά, στέκει νά ξαποστάσει !
Ήπιε νερό δροσίστηκε, έβρεξε τό κεφάλι "
Καί ένα ξεροκόμματο βγάζει απ'τό ταγάρι.
Βρέχει τό ξεροκόμματο κάτω σταυροποδιάζει
Νά σου κι ένας γέροντας τον νέο πλησιάζει ...
"Γειά σού βρέ καλόπαιδο" Καλόστωνε τόν γερό ,
γέροντα κάτσε πού πάς ; Πιές νερό κι έλα νά σάς.
Την κεφαλή σου δρόσισε, καί έλα νά τά πούμε,
τούτο τό ξεροκόμματο μαζί νά μοιραστούμε *
--Στέκεται ό γέρος σκεφτικός βαριά σαν συλλογιέται *
Κουνάει τό κεφάλι του, στον νέο ανταποκριέται *
"Λεβέντη κράτα τό ψωμί, στον δρόμο μήν πεινάσεις ...
Είναι μεγάλος καί μακρύς στό τέλος του νά φτάσεις *
--Γέρο δεν σέ εννόησα, αλήθεια * μά τον Δία !
Εγώ στήν πείνα άντεξα καί στην κακοτυχία ...

"Πάψε, μήν είσαι βλάστημος, καί νά μήν κακολογάς
Είσαι νέος καί δυνατός γιά κακοτυχίες μην μιλάς "
--Γέρο θαρρώ πώς μιλάς, σαν χρόνια με γνωρίζεις *
"Γιέ μου νά με συμπαθάς μά μήν κακοτυχίζεις "
" Γιατί έχεις ακόμα αρκετό, δρόμο νά βρείς μπροστά σου !
Άν από τώρα βλαστημάς σκέψου στά γηρατιά σου "
--Δέν ξέρω αλήθεια πού τό πάς, καί κόντρα με πηγαίνεις,
σου είπα κάθησε νά φάς, μά ακόμα μέ παιδεύεις *
"Παιδί μου άκου νά σού πώ είσαι γερός καί νέος !
Μά άκου γέρου συμβουλή καί άς μήν τόχεις χρέος "
--Δέν θέλω άλλες συμβουλές, άδικα χάνεις τόν καιρό,
καί πάψε γιά νά μου τις λές, είναι καιρός νά σηκωθώ *
Κούνησε ακόμα μιά φορά ό γέρος τό κεφάλι...
Καί είπε στόν νέο σιγανά , μιά συμβουλή μεγάλη "
"Παιδί μου όταν βιάζεσαι σιγά γιά νά πηγαίνεις *
Όλα νά τά στοχάζεσαι, παντού όπου διαβαίνεις "
"Άν έχεις τώρα τήν ορμή, σε σπρώχνουνε τά νιάτα "
-Γέροντα λέει τό παιδί ένα λεπτό σταμάτα :
--Γιά πέσμου εσύ τί έκανες, σάν ήσουν παλικάρι ;
Ο γέρος χαμογέλασε, στοχάστηκε καί παλι *
"Ύστερα απ'τό γιλέκο του τήν ταμπακέρα βγάζει ...
Κι αργά, αργά, στήν μύτη του, λίγο ταμπάκο βάζει:
"Μέ ρώτησες τί έκανα σάν ήμουν παλληκάρι...
Μάθε γιέ μου δεν κλείνονται τά νιάτα σέ πυθάρι "...
--Γέρο θαρρώ φιλοσοφείς δέν σέ καταλαβαίνω,
Κι αυτό πού θέλω νά μού πείς απόκριση δεν παίρνω :
"Γέλασε τώρα δυνατά απ'την καρδιά του ό γέρος *
Τήν απορία στήν ματιά, βλέπει πώς έχει ό νέος:
"Ακου παιδί μου νά σού πώ, πρίν την ζωή μου μάθω
πέρασα δύσκολα κι εγώ κι είχα πολλά νά πάθω "
"Νιάτα αδάμαστα κι εγώ, είχα πρωτού γεράσω,
μά γιά νά φτάσω ώς εδώ, ήταν νά δοκιμάσω "
"Γιατί όπως βλέπεις γέρασα καί δύναμη δεν έχω ...
Πολλές φουρτούνες πέρασα, κουράστηκα νά τρέχω "
Πρωτύτερα σού είχα πεί, δέν κλείνονται ποτέ
τά νιάτα σέ πυθάρι είναι σάν το λυχνάρι "
"Σιγά τό λάδι σώνεται ή φλόγα τρεμοσβήνει
σαν τελειώσει ολότελα, τότε γιά πάντα σβήνει"
"Έτσι τά νιάτα σώνονται, χάνονται μεσ'τά χρόνια ...
Και οι ελπίδες σβήνουνε σάν έρθουνε τά χιόνια "
--Γέρο μου , στάσου νά χαρείς,γιά πέσμου, πρίν γεράσω,
στον δρόμο πού έφτασες εσύ, εγώ θαρρείς θά φτάσω ;
"Παιδί μου σέ συλλογισμό σε έβαλα μεγάλο "
Όμως καί τούτο θά σού πώ ποιός κράτησε τον χάρο " ;
"Ό,τι σού γράφει ή μοίρα σου εκείνα θά περάσεις ...
Όσπου στο τέλος τής ζωής τό γράφει γιά νά φτάσεις "
"Τό σήμερα τό γνώρισες, τό αύριο ποιός ξέρει;
Τί έχει τάχα ή μοίρα σου, καί θέλει νά στό φέρει !
"Μπορεί νά έρθει μέ χαρά, ίσως σού δώσει λύπη
εσύ θά αφήξεις τήν καρδιά μήν βλαστημάς τήν τύχη "
--Γέροντα, σέ συλλογισμό μέ έβαλες μεγάλο *
Πρέπει καλά νά το σκεφτώ στόν δρόμο μου πού πάω *
"Τράβα παιδί μου στό καλό καί έχε πάντα ελπίδα *
Γιά τόν κόσμο όλων εδώ ό ήλιος έχει αχτίδα " !
"Θυμήσου μόνο στή ζωή, όπου πάς κι όπου διαβείς
Όλοι ήμαστε περαστικοί καί στά παιδιά σου νά τό πείς "
--Νά'σαι καλά ορέ γέροντα χιλιόχρονος νά ζήσεις *
Καί δώσε πάντα συμβουλές σε νέους όπου συναντήσεις *
Γέρος καί νιός κοιτάχτηκαν στά μάτια μέ αγάπη *
Στά μάγουλα καί τών δυονών κυλούσε κάποιο δάκρυ *
Δημήτρης Κεραμίδας 🇬🇷13/4/21
Copyrite ©️

 

Κυριακή 18 Απριλίου 2021

ΣΆΝ ΤΗΝ ΒΑΡΚΟΎΛΑ



Σάν τήν βαρκούλα έρημη έμεινε κι ή καρδιά μου,
γιατί μού έλειψες εσύ κι άδειασε αγκαλιά μου *
Ή φώτο έχει ομορφιά, μά ή καρδιά μου άδεια ,
βλέπω παντού τήν έρημα, έχει παντού σκοτάδια :
Μούμεινε ό ρομαντισμός, στίς μέρες μας( αστείο)
σήμερα είναι ικανοί καί νά σέ πούν γελοίο ...
Εγώ καρδούλα μου γλυκιά, γελάω πιά μαζί τους ...
Εγώ 'χω τήν ζωούλα μου κι εκείνοι τήν δική τους .
Βλέπεις τούτο τον καημό, μέ στίχους τόν περνάω
δέν έχω μάθει νά μισώ, μονάχα αγαπάω *
Καλή σου τύχη όπου πάς, όπου καλή μου νάσαι ,
αλήθεια σέ αγάπησα, αυτό νά τό θυμάσαι !
Δημήτρης Κεραμίδας 18/4/21
Copyrite ©️ foto Mpouras Takis

 

Σάββατο 17 Απριλίου 2021

ΈΤΣΙ ΠΈΘΑΝΕ ΜΊΑ ΑΓΆΠΗ

 


Μή φεύγεις σέ παρακαλώ,
τής είπε ...
Κι έπιασε τό κεφάλι του
μέ τίς δυό του παλάμες "
Σκεπάζοντας τό πρόσωπο του
μήν τυχών καί δεί τά δάκρυα του *
--Κουράστηκα, κουράστηκα,
νά ζώ τά ίδια, καί τά ίδια
κοντά σου συνέχισε εκείνη "
Κι εκείνος δέν έβγαλε ούτε
μία λέξη απ'τά στεγνά του χείλη:
--Μέ ακούς ;
Τόν ξανά ρωτάει εκείνη "
Δέν μπορώ άλλο νά είμαι
τό γατάκι σου μ'ακούς ;
Τό επανέλαβε μέ τόνο
στήν φωνή της "
"Εκείνος έμεινε βουβός καί
σιωπηλός λές καί άκουγε
τό κατηγορώ του "
Οί σκέψεις του σάν ηλεκτρικό
ρεύμα διαπερνούν τό μυαλό του
ή μία κοντά στην άλλη *
Μέ σκυμμένο κεφάλι στάθηκε
εκεί που κάποτε άρχισαν κι έχτιζαν
αυτόν τον έρωτα πού τώρα
γκρεμίζεται σάν χάρτινος πύργος ...
Θυμάται :
Εγώ μωρό μου θά σέ αγαπάω
αιώνια, δέν έχω αστέρια γιά
νά σέ χαρίσω "
Ούτε φτερά γιά νά σου δώσω
νά πετάξεις ψηλά "
Δυό χέρια νά σέ κρατάω στήν
αγκαλιά μου καί μιά καρδιά
μονάχα εσένα νά αγαπά *
--Εκείνη τόν αγκάλιασε τρυφερά
καί τόν είπε, αγάπη μου είμαι
ευτυχισμένη όλα αυτά αξίζουν
του κόσμου όλα τά πλούτη *
Καί τόν φιλούσε μέ πάθος
στά χείλη του ...
Σήμερα τής είναι όλα λίγα ...
Καί τού είπε τό στερνό της αντίο "
Αυτός έμεινε μέ τίς σκέψεις
νά τόν τριβελίζουν τό μυαλό.
Η αγάπη όταν ζητάει αρχίζει
νά φθείρει ζεί όταν μπορεί
και δίνει αγάπη *
Εξ άλλου τι μπορούσε νά κάνει;
Δημήτρης Κεραμίδας 18/4/21
Copyrite ©️

Παρασκευή 16 Απριλίου 2021

ΔΕΝ ΣΕ ΜΑΛΏΝΩ ΒΡΕ ΖΩΉ *


Δέν είναι τά προβλήματα
ποτέ απ'τις αγάπες "
Τά πιό πολλά μαζεύονται
από τίς αυταπάτες :
Καί ή ζωή μου πάντοτε
προβλήματα μού δίνει "
Όσες φορές τήν ρώτησα
αναπάντητα μ'αφήνει ...
Όμως δέν τήν πετροβολώ
παίρνω τό μάθημα της *
Ίσως μέ νιώσει κάποτε
μέ πάρει αγκαλιά της ...
Υπάρχουν δύσκολες στιγμές
γιά όλους καί γιά μένα "
Εγώ φωνάζω βρέ ζωή
σού τά'χω μαζεμένα ...
Κοίτα καί λίγο χαμηλά
είμαι κι εγώ δικός σου *
Θέλω κι εγώ λίγη χαρά
από τό μερτικό σου :
Έξ άλλου όσα πέρασα
τά έχω συνηθίσει ...
Γιατί καρδιά μου αγαπά
ποτέ δέν θά μισήσει *
Ότι κι αν μού'δωσες ζωή
δέν σέ παραπονιέμαι ...
Πάντα από τίς στάχτες μου
θά ξαναγιεννιέμαι *
Δημήτρης Κεραμίδας 🇬🇷16/4/21
Copyrite ©️