Αγάπη σέ φιμώσανε
στέρησαν τά φιλιά σου
τό γέλιο σού τό κόψανε
άδεια ή αγκαλιά σου ...
Ούτε φιλί στόν έρωτα
ούτε αγάπης χάδι
τόν έρωτα κατάντησαν
λές κι είναι ρημάδι :
Έχω τά νεύρα μου κι εγώ
πού όμως νά ξεσπασω ;
Αφού κι εγώ πιά δέν μπορώ
φίλους νά αγκαλιάσω.
Αόρατο μικρόβιο
τόν κόσμο βασανίζει
καί πθόνια ή κυβέρνηση
νέους νόμους ψηφίζει .
Γιατί τή μάσκα δέ φοράς ;
Τό πρόστιμο θά πέσει
καί ζωή δέν έχει αρχή
ούτε τέλος καί μέση ...
Νιώθω μιά αγανάκτηση
δέν ξέρω τί νά γράψω ;
Από τά νεύρα μούρχετε
νά φωνάξω η νά κλάψω :
Αφήστε μας νά ζήσουμε
ρεμάλια τή ζωή μας,
κι άν θά πεθάνουμε εμείς
είναι ζωή δική μας .
Εύχομαι γρήγορα ν'αρθούν,
τά πάντα άνω κάτω
κι όσοι εγκληματίσατε
στης θάλασσας τόν πάτο...
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦28/08/20
Copyrite ©️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου