Αιωρούμενη η ζωή μου ...
Περπατόντας σέ ένα σχοινί
τεντομένο ...
Ένα παραπάτιμα καί τίποτα
πιά δέν μέ σώζει ...
Από τόν γκρεμό που χάσκει
κάτω από τά πόδια μου !
Χάος ατελείωτο οί σκέψεις
στούς διαδρόμους τού μυαλού μου.
Σκόρπια πουλιά τά όνειρά μου
έγιναν δραπέτες τό έσκασαν
και πέταξαν από τίς χαραμάδες
τής καρδίας μου ...
Τώρα βρήκε ευκαιρία κι ό ήλιος
και μού χαμογελάει!
Στέλνοντας τις ζεστές του αχτίδες
νά ζεστάνουν τίς παγωμένες
κι απόκρυφες γωνιές τής ψυχής μου.
Δύσκολα θά ξεπαγώσουν οί σκέψεις
τού χθές τού προχθές και τού αύριου.
Έμειναν γιά πάντα παγωμένες
από τότε που έφυγες εσύ :
Έμειναν όλα αιωρούμενα τά όνειρα
καί οί ελπίδες πού είχα στή ζωή μου .
Τώρα σχοινονοβάτης στό σχοινί
τό τεντωμένο έτοιμος νά πέσω :
Προσπαθώ !
Νά Ισορροπήσω ανάμεσα στό χθές
καί τό αύριο τής ματαιότητας
αυτού τού κόσμου !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦18/08/20
Copyrite ©️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου