Πόσες καρδιές ξενύχτισαν
μιλώντας στό φεγγάρι!
Όλοι παρακαλώντας το
μηνύματα νά πάρει ....
Άλλος γιά τήν αγαπημένη του,
εκείνη γιά τόν ταξιδευτή της ...
Πού έφυγε στήν ξενιτιά
καί έμεινε μονάχη της .
Σέ σένα φεγγάρι έλεγαν
τής ψυχής παράπονά τους .
Καί εσύ καθόσουν σιωπηλό
μέ πόνο τούς κοιτούσες ...
Τίς νύχτες πού ήταν σκοτεινές
χλωμό τό φώς σκορπούσες !
Σε ύμνησαν φεγγάρι μου
οί ποιητές τού κόσμου !
Καί σέ χιλιοτραγούδισαν,
μία απάντηση ζητώ καί άμα
τό θέλεις δώσμου ...
Τόσα θλιμμένα μάτια μέ πόνο
σέ κοιτούσαν ....
Φεγγάρι μου χλωμό καί σέ
παρακαλούσαν !
Άν δείς φεγγάρι μου εσύ
τήν αγαπημένη ...
Πές της ή καρδιά μου καίγεται
γιά κείνη αργοπεθαίνει.
Φεγγάρι μου πώς ήθελα,
μαζί σου νά μιλήσω ...
Όσα απ'τόν κόσμο άκουσες
ήθελα νά στά ζητήσω ...
Νά τά έγραφα κληρονομιά
στόν κόσμο νά τ'αφήσω !
Τούς πόνους όλου τού ντουνιά
νά μάθουν οί νεότεροι
πού θά'ρθουν γιά νά ζήσουν ...
Όσο οί άνθρωποι στόν κόσμο
αγαπάνε φεγγάρι μου χλωμό
σένα θά τραγουδάνε !
Δημήτρης Κεραμίδας
Χάμιλτον Οντάριο Καναδά 🇨🇦4/08/20
Copyrite ©️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου