ΑΛΛΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΧΝΆΕΙ ?

Άμα κι αποτρελάθηκα

μέ τούτα πού θά γράψω.

Ψάχνω κι εγώ τριγύρω μου

γιά νάβρω τά γυαλιά μου ...

Όμως στά μάτια τά φορώ

χαίρεται ξεκουτιάμου.

Φαίνεται ξεκουτιάστικε

τό δόλιο τό μυαλό μας

ούτε αλήθειες ζούμε πιά

ούτε τό όνειρο μας ...

Προχτές πάλι πού ήτανε

σβήστα όλα τά φώτα ...

Κοίταζα τά κλειδιά νά βρώ

κρεμότανε στήν πόρτα.

Μιά μέρα πάλι άνοιξα

τήν πόρτα απ'τό ψυγείο "

Νά φανταστείτε έψαχνα

γιά νάβρω ένα βιβλίο ...

Τίς άλλες δές τί έπαθα,

τί είχα στό μυαλό μου,

έστειλα ένα μήνυμα

σ'ένα κρυφό μωρό μου *

Στό σπίτι όταν γύρισα

όλα μέλι καί γάλα,

αμ, δέν μούκοψε τό μυαλό

λιγάκι ούτε στάλα...

Μέ πιάνει ή συμβία μου

μ'ένα χαμογελάκι ...

Λίγο κι εγώ απόρησα

τό παίζω κοροϊδάκι "

Αντρούλι μου σ'ευχαρηστώ

πήρα το μήνυμα σου...

Ξέρω πόσο μέ αγαπάς

καί μέχεις στήν καρδιά σου.

Εγώ μόνο τήν κοίταζα ...

Μήτσο πού ανάθεμα σου.

Πού έχεις χάσει τό μυαλό,

καλάθια καί τ'αυγά σου .

Λέτε πώς θά τό έφαγε,

πώς ήτανε γιά κείνη

τό μήνυμα μου αυτό ;

Ή φαίνεται ξεκούτιανα

δέν έχω εγώ μυαλό "

Ξεχνάω εσείς ξεχνάτε ;

Προσέχετε μηνύματα

ποιά είναι ό παραλήπτης ...

Άν πάει στήν γυναίκα σας

πώς τότε θά τής τό πείτε;

αγάπη πόσο μού λείπεις *

Δημήτρης Κεραμίδας

30/6/21 Σατυρική ποίηση

Copyrite