ΛΊΓΕΣ ΟΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

 

Λίγες οί όμορφες στιγμές

πού τήν ψυχή μου αναστατώνουν

κι ύστερα στά γνώριμα τής ζωής

μονοπάτια "

Βαδίζω μόνος στό απέραντο δάσος

τής ζωής, βλέποντας φύλλα

νά πέφτουν αφήνοντας γυμνά

τά κλωνάρια τών δένδρων ....

Μιά πεταλούδα πετά ξεθαρεμένα

παίζοντας μέ τίς αχτίδες

τού ήλιου *

Φορτωμένος εγώ μέ τίς σκέψεις μου

προχωράω στό ατελείωτο δάσος

τής ζωής πού απλώνει μπροστά μου *

Σε λίγο θά νυχτώσει ...

ή νύχτα θά τυλίξει τά πάντα γύρω της

μέ τό αραχνοϋφαντο μαύρο πέπλο της ...

Κάποιο τριζόνι δειλά θά ξεπροβάλλει

στήν νύχτα τό τραγούδι του νά πεί ...

Ένα νυχτοπούλι σέ κάποιο κλαρί

θά πετάξει τό ταίρι του κι αυτό

ψάχνει νά βρεί *

Τό ποτάμι αστράφτει σάν καθρέφτης

μπροστά μου βλέπω τό φεγγάρι νά πλένει

τά μαλλιά του μέσα στά γάργαρα νερά

Πού τρέχουν καί φεύγουν

όπως καί ή νιότη μου ...

Κι εγώ προχωράω μέ τίς σκέψεις μου

καί τήν καρδιά φορτωμένη

τίς υποσχέσεις, τίς θυσίες, τίς αγάπες,

τά χαμένα όνειρα μου ...

Ώσπου σέ κάποιο ξέφωτο νά φτάσω

κουρασμένος καί διψασμένος,

μέ ένα βλέμμα πού στά χαμένα νά κοιτάει,

γύρω του μήπως κάτι γνώριμο νά δεί ...

Καί, βλέπει τήν ελπίδα νά χαράζει

τήν αισιοδοξία στόν ορίζοντα *

Χαμογελάω μέ μάτια πονεμένα

όσους μέ πίκραναν θέλω νά τούς ξεχάσω:

Ίσως γιατί ξέρω ν'αγαπάω, νά νιώθω

όσους δέν μέ ένιωσαν καί νά μήν

πονέσω αυτούς πού μέ πόνεσαν ...

Χαίρομαι πού μπόρεσα καί έδωσα

εκεί πού τίποτα δέν πήρα !

Δημήτρης Κεραμίδας 10/6/21

Copyrite