Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

ΣΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΤΗΝ ΛΕΩΦΌΡΟ

 


Βάδιζα μόνος κι έρημος 
μέσα στήν λεωφόρο 
ήτανε αδιέξοδη 
Κι έγραφε δώ τελειώνω  ...

Ούτε δεξιά, ούτε ζερβά
διέξοδος καμία  ...
Καί μεσ'την έννοια τού κακού 
προσθέτω κι άλλη μία.

Είδα μία πέτρα κάθησα 
λιγάκι γιά νά σκεφτώ 
στ'αδιέξοδο πού βρέθηκα
τήν διέξοδο νά βρώ   !!!

Όλο σκεφτόμουν κι έλεγα 
μακάρι νά πετούσα  ...
Κι από δώ πού κόλλησα 
τώρα θά ξεκολλούσα  !

Λύση άλλη δεν έβρισκα
καί πρίν ακόμα βρίσω ...
Καλά τό καλοσκέφθηκα
πίσω γιά νά γυρίσω  !

Σηκώθηκα απ'την πέτρα 
πρίν λίγο πού καθόμουν 
ήθελα νάμουνα πουλί  ...

Γιά ώρες τό σκεφτόμουν.
Καί πείρα τήν επιστροφή 
σκυμμένο το κεφάλι, 
Τά δάκρυα μέ ξύπνησαν 
κρύα στό μαξιλάρι  ....

Ούτε στά όνειρα χαρά 
ζωή δεν θά μού δώσεις ;
Πόσο τό έχεις πιά σκοπό 
κι άλλο νά μέ πληγώσεις; 

Έξω απ'τό παράθυρο 
πουλάκια κελαηδάνε !
Ξέχασα γώ τό όνειρο 
τά χείλη μου γελάνε  !

Ζωή μου μέ ένα όνειρο  ...
Δέν μού χαλάς τήν μέρα, 
έχω αγάπη στήν καρδιά 
καί πάω πάρα πέρα  !!!

 Δημητριος Κεραμιδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦5/12/20
Copyrite ©️

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου