Η σκέψη μου ατίθαση
πολύ πίσω μέ πάει ...
Εκεί ό νούς μου βρίσκεται
κι ακόμα αγαπάει !
Πάει βαθιά στό παρελθόν
σέ κύκλους καί αλώνια ...
Στά χρόνια μου τά παιδικά,
στά πέτρινα τά χρόνια :
Τότε τρώγαμε ζάχαρη
στήν φέτα τό ψωμί μας,
ή φτώχια δέν μας ένοιαζε
στήν ξέγνοιαστη ζωή μας !
Έτσι μού ήρθαν στό μυαλό
χιλιάδες αναμνήσεις ...
Τόν χρόνο δέν μπορείς ποτέ
πίσω νά τόν γυρίσεις :
Κλείνεις λοιπόν τά μάτια σου
καί πίσω ταξιδεύεις ...
Εικόνες απ'τό παρελθόν
μ'αγάπη τίς γυρεύεις !
Καί έρχονται σιγά, σιγά
μιά πίσω απ'την άλλη ...
Άχ, νάταν νά γυρίζανε
κείνα τά χρόνια πάλι ...
Κι ένα δάκρυ νοσταλγικό
κυλά στά μάγουλα σου ...
Καί νιώθεις μία ζεστασιά
μέσα στήν καρδιά σου !
Δημήτρης Κεραμίδας
Hamilton Ontario Canada 🇨🇦16/12/20
Copyrite ©️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου