ΠΙΚΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

.

Πάνε τά χρόνια πέρασαν καί μείναν οί αναμνήσεις,

Παντού συντρίμμια έμειναν τό βλέμμα'που γυρίσεις !

Πού είναι καί οί γειτονιές, πού ήταν όλο ζωντάνια !

Τώρα κλειστήκαμε καί μείς όπως καί τά χαϊβάνια .

Τότε ζάχαρη τρώγαμε, στήν φέτα απ'τό ψωμί μας ,

Καί νιώθαμε πώς όλη γή , ήταν κι αυτή δική μας !

Μεσ'τις αλάνες τρέχαμε ξυπόλτοι όλη μέρα !

Δύσκολα τούς ακούγαμε, μάνα καί τόν πατέρα .

Καί ή ζωή μας ήτανε μέ ξενοιασιά γεμάτη !

Καί τώρα πώς κατάντησε ; Νά λές αναθεμάτη .

Τήν Καλημέρα , σ'αγαπώ , ηλεκτρονικά τά λέμε.

Καί αναισθητα γελάμε πού έπρεπε να κλαίμε !

Δημήτρης Κεραμίδας Hamilton Ontario Canada .

Copyrite Αναδημοσίευση από τό 2016