Μέ αυτά τά ανθολούλουδα, 
πού έχω στήν αυλή μου
στέλνω τήν καληνύχτα μου
φίλοι μου  καί γνωστοί μου "
Τώρα πιά ηλεκτρονικά 
τά πάντα μας διαβαίνουν,
τήν καλημέρα τους γραφτεί 
κι ύστερα σωπαίνουν. 
Πού είναι  τό  χαμόγελο 
Κι αυτή ή αγκαλιά μας ;
Κρίμα πού γιά νά κλάψουμε
λείπουν τά δάκρυα μας ...
Μέ τήν αγάπη στέρεψαν 
κι αυτά απ'τήν ψυχή μας 
γιατί κανόνες καί δασμούς 
βάλανε στήν ζωή μας "
Καί χαραμάδες έμειναν, 
λίγο ήλιο νά φέρουν, 
στίς πονεμένες μας καρδιές
πού τώρα υποφέρουν *
Μαζί μέ τήν αγάπη μας
μαζί μέ τά φιλιά μας, 
στέγνωσαν καί τά μάτια μας
από τά δάκρυα μας *
Τού ήλιο φώς τό φωτεινό 
βγαίνει απ'την ψυχή μας ...
Ν'αγωνιστούμε δυνατά 
πρίν σβήσουν τήν πνοή μας*
Δημήτρης Κεραμίδας 14/10/21
Copyrite 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου