Η σκέψη μου ατίθαση 
τρέχει στά περασμένα 
στίς αναμνήσεις τριγυρνά 
φτάνει κοντά σέ σένα *
Εκεί μπροστά σου σταμάτα 
καί σέ κοιτάει  στά μάτια  ...
Φωνή δέν έχει  νά σού πεί 
πώς μ'εκανες κομμάτια "
Σέ βλέπει τώρα αγκαλιά 
μέ καινούριο φιλαράκι 
ή  σκέψη μου ακολουθεί 
κοντά σου σάν σκυλάκι  ...
Εσύ γελάς ανέμελα 
εκείνος σ'αγκαλιάζει ,
ή φουκαριάρα σκέψη μου 
μέ πόνο αναστενάζει "
Κουνάω τό κεφάλι μου 
νά'ρθω στά σιγκαλά μου 
νά σταματήσεις νάρχεσαι
πάλι εσύ μπροστά μου *
Μές στό μυαλό μου τριγυρνάς
κι απ'τήν καρδιά δέν βγαίνεις "
Κρατάς ακόμα τά κλειδιά 
λεύτερα μπενοβγαίνεις  ...
Πώς σέ βγάζω απ'τήν καρδιά 
απ'τον πόνο νά γλυτώσω ;
Μόνο μαζί  μέ σένανε 
 καί κείνη  ξεριζώσω.
Ό έρωτας είναι φωτιά 
πάντα θά κρυφοκαίει  ...
Ακόμα καί ή στάχτη του
έχει κάτι νά λέει  *
Δημήτρης Κεραμίδας 29/7/21
Copyrite 

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου