Η σκέψη μου ατίθαση
τρέχει στά περασμένα
στίς αναμνήσεις τριγυρνά
φτάνει κοντά σέ σένα *
Εκεί μπροστά σου σταμάτα
καί σέ κοιτάει στά μάτια ...
Φωνή δέν έχει νά σού πεί
πώς μ'εκανες κομμάτια "
Σέ βλέπει τώρα αγκαλιά
μέ καινούριο φιλαράκι
ή σκέψη μου ακολουθεί
κοντά σου σάν σκυλάκι ...
Εσύ γελάς ανέμελα
εκείνος σ'αγκαλιάζει ,
ή φουκαριάρα σκέψη μου
μέ πόνο αναστενάζει "
Κουνάω τό κεφάλι μου
νά'ρθω στά σιγκαλά μου
νά σταματήσεις νάρχεσαι
πάλι εσύ μπροστά μου *
Μές στό μυαλό μου τριγυρνάς
κι απ'τήν καρδιά δέν βγαίνεις "
Κρατάς ακόμα τά κλειδιά
λεύτερα μπενοβγαίνεις ...
Πώς σέ βγάζω απ'τήν καρδιά
απ'τον πόνο νά γλυτώσω ;
Μόνο μαζί μέ σένανε
καί κείνη ξεριζώσω.
Ό έρωτας είναι φωτιά
πάντα θά κρυφοκαίει ...
Ακόμα καί ή στάχτη του
έχει κάτι νά λέει *
Δημήτρης Κεραμίδας 29/7/21
Copyrite
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου