ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΠΟΊΗΜΑ ΜΟΥ ΧΑΡΆ ...

 

Νά κάνω ποίημα εύθυμο

μού λές γιά νά γελάσεις,

κι εγώ σού έδωσα νερό

εσύ νά ξεδιψάσεις ...

Σέ κούρασαν τά ανέκδοτα

πού'χει ζωή σκαρώσει ...

Τώρα ζητάς τόν ποιητή

αυτός νά τά πληρώσει ;

Δέν έχω ποίημα γελαστό

γιά νά σ'ευχαρηστίσω "

Θά καταλάβεις άν σού πώ

μ'αυτό πού σού χαρίσω *

Πόνους γράφει καί χαρές

τού ποιητή ή πένα ...

Γιά αγάπες πού πονέσανε

πού πίστεψαν στό ψέμα :

Γράφει τούς πόνους τής ζωής

τά δάκρυα τού κόσμου ...

Γράφει τ'άρωμα γιασεμιού

βασιλικού καί δυόσμου *

Καί σύ ζητάς τώρα νά βρείς,

κάτι νά ευθυμήσεις ;

Ποίημα ειν'γεμάτο ανθούς

κοίτα νά τούς μυρίσεις *

Πώς είναι θεέ μου δυνατόν

θέλω χαρά νά δώσω !

Κι άλλες φορές προσπάθησα

γιά νά τό κατορθώσω ...

Χατήρι εγώ δέν χάλασα

ποτέ μου καί τό ξέρω,

άν τώρα μού ζητάν χαρά

εγώ πώς νά τήν φέρω ;

Καρδιά μου χαμογέλασε

ψυχούλα μου τραγούδα ...

Κι έβγα στον ήλιο χόρεψε

πέτα σάν πεταλούδα *

Νά δώσω καί εγώ χαρά

καί όχι άλλο πόνο ...

Τραγούδι εύθυμης χαράς

τό ποίημα να'ναι μόνο *

Νά τραγουδάει τήν θάλασσα

τά δάση τά λουλούδια

μόνο απόλυτη χαρά...

Νά παίζουν τ'αγγελούδια *

Μούσα έλα καί σύ εδώ

κοντά μου νά χαρείς,

κι ένα ποτήρι μέ κρασί

μαζί μου νά τό πιείς:

Στον κόσμο λέμε τήν υγειά

ένα κρασί νά πιούμε

καί ύστερα στήν ζάλη μας

χαράς ποίημα νά πούμε ...

Καί έτσι μέ τό παράπονο

κανένας νά μήν μείνει

αφού μπορεί ό ποιητής

σ'όλους χαρά νά δίνει *

Δημήτρης Κεραμίδας 3/7/21

COPYRITE