Καί σάν τά νιάτα πέρναγαν 
εδω μακριά στά ξένα, 
τό όνειρο μας ψάχναμε 
πού  μάκρινε ολοένα *
Κύμα μέ κύμα ωκεανό 
θελήσαμε νά δούμε  ...
Τόν Ποσειδώνα τόν Θεό 
ξεχάσαμε ν'ακούμε "
Καί σάν τό κύμα αγρίεψε 
μάς έστειλε πιό πέρα  ...
Απ'οτι εμείς νομίσαμε 
θά  βλέπαμε άσπρη μέρα  *
Καί σάν απόγονοι θεών 
θελήσαμε σάν πρώτα 
πολιτισμό νά δώσουμε 
σ'ανθρώπους δίχως φώτα "
Ξεχάσαμε τί πέρασες 
παμπόνυρε Οδυσσέα *
Πώς καί το κύμα σ'άσπρισε
καί  λύγισε κι εσένα:
Καί σάν  μέ Κίρκη βρέθηκες 
καί είδες την αλήθεια "
Γιά Ιθάκη ή φλόγα φούντωσε 
στά πονεμένα στήθια :
Δημήτρης Κεραμίδας 7/7/21
Copyrite 

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου