Καί σάν τά νιάτα πέρναγαν
εδω μακριά στά ξένα,
τό όνειρο μας ψάχναμε
πού μάκρινε ολοένα *
Κύμα μέ κύμα ωκεανό
θελήσαμε νά δούμε ...
Τόν Ποσειδώνα τόν Θεό
ξεχάσαμε ν'ακούμε "
Καί σάν τό κύμα αγρίεψε
μάς έστειλε πιό πέρα ...
Απ'οτι εμείς νομίσαμε
θά βλέπαμε άσπρη μέρα *
Καί σάν απόγονοι θεών
θελήσαμε σάν πρώτα
πολιτισμό νά δώσουμε
σ'ανθρώπους δίχως φώτα "
Ξεχάσαμε τί πέρασες
παμπόνυρε Οδυσσέα *
Πώς καί το κύμα σ'άσπρισε
καί λύγισε κι εσένα:
Καί σάν μέ Κίρκη βρέθηκες
καί είδες την αλήθεια "
Γιά Ιθάκη ή φλόγα φούντωσε
στά πονεμένα στήθια :
Δημήτρης Κεραμίδας 7/7/21
Copyrite
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου