Τήν στάχτη όσο κι άν θά τήν σκαλίσεις
φωτιά μήν ψάχνεις δέν θά βρείς ...
Κάθε μέρα από τήν ζωή όπου περνάει
δέν πρόκειται ξανά γιά νά τήν δείς.
Όλα διαβαίνουν χάνονται
μόνο οί σκεψεις μένουν ...
Πού τίς κρατάν οί άνθρωποι
ώς ότου πού πεθαίνουν .
Έχει κανόνες ή ζωή
εμείς τούς αγνοήσαμε,
καί στήν ίδια τήν αγάπη
πλάτες τήν γυρίσαμε.
Άν μιά φορά γελάσαμε
τίς δέκα πικραθήκαμε,
τόν χάρο κρασί κεράσαμε
στό χώμα κοιμηθήκαμε...
Μόνο εμάς ... αγαπήσαμε
όλα αυτά τά χρόνια :
Καί τώρα νοσταλγίσαμε
πούν' τά μαλλιά μας χιόνια ...
Όταν τά χείλια δεν γελούν
ή ψυχή μας υποφέρει,
καί οί καρδιές μας θά ζητούν
πάντοτε ένα ταίρι !
Δημήτρης Κεραμίδας
12 Ιούνη 2022 copyrite ©️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου