Πώς νά τολμήσω Παναγιά, 
στίχους φτωχούς νά γράψω; 
Όσο οί άνθρωποι πονούν
μαζί τους θε νά κλάψω  ...
Δέν είμαι αναμάρτητος  ...
χάρη νά σού ζητήσω 
μά γιά τόν κόσμο πού πονά 
θέλω νά σου μιλήσω !
Εσύ σάν μάνα στοργική 
καί τού Χριστού μητέρα !
Βοήθα τόν κόσμο για νά δεί 
μιά χαμογέλου μέρα 
Γλυκιά παρθένα Παναγιά 
τόν κόσμο ευσπλαχνίσου 
όλοι προσμένουν θάμα σου
τώρα στήν γιορτή σου !
Ό κόσμος Παναγία μου 
δέν άλλαξε πορεία  ...
Φταίνε τού κόσμου τύραννοι 
πού έχουν τά ηνία  .....
Ό κόσμος δέν άντεχε πιά 
καί χάνει τήν ελπίδα 
μ'αυτά πού ζούνε Παναγιά 
σήμερα στήν πατρίδα :
Κοντεύουν μάνταλα νά μπούν
στίς πόρτες  εκκλησίας 
από προδότες επίορκους 
εχθροί τής κοινωνίας :
Τό ξέρω Μεγαλόχαρη 
δάκρυα σέ ποτίζουν  ...
Βοήθα τους όσο μπορείς 
στόν πόνο μή λυγίζουν !
Δέν είμαι αναμάρτητος 
καί πάλι σού τό λέω  ...
Μά ότι βλέπω γύρω μου
κι εγώ μαζί τους κλαίω :
Σέ προσκυνώ σε Παναγιά 
Μέγα τό Όνομά σου !
Όλο τόν κόσμο σκέπασε 
*ουράνια αγκαλιά σου !*
Δημήτρης Κεραμίδας 
Hamilton  Ontario Canada 
14/08/20
Copyrite 

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου