ΧΙΛΙΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ

 

Χίλια φεγγάρια σού έστειλα 
όλα φεγγοβολάνε ...
Όλα νά σέ θυμήσουνε 
αγάπες δεν ξεχνάνε. 

Εγώ καλά είμαι εδώ 
έχω τή συντροφιά μου ...
όπως συνήθισα νά ζώ 
εγώ και  μοναξιά μου .

Άντε ν'ανοίξω τά πανιά 
σε ανοιχτά πελάγη  ...
Μήπως καί βρώ μιά αγκαλιά 
μέσα της νά με βάλει  .

Βρήκα τό κύμα άγριο, 
θάλασσα αγριεμένη  ...
Καί στήν απέναντι στεριά 
σάν ποιός μέ περιμένει ;

Μέσα στήν μπόρα τήν τρανή,
σ'αυτή τήν καταιγίδα, 
μοιάζω σάν έρημο πουλί 
πούχασε τήν ελπίδα  ...

Κοιτώ ψηλά στόν ουρανό, 
λές καί τόν ικετεύω  ...
Αχ ουρανέ μου σώσε με
λιμάνι σου γυρεύω  ...

Κόπασε καί ή θάλασσα 
γαλήνεψε τό κύμα  ...
Λές μέ λυπήθηκε ουρανός 
μέ νόμισε γιά θύμα  ...

Όχι δέν αποδεχθούμε 
εγώ κουπί τραβάω 
Έχω μάθει νά αγαπώ 
ξέρω καί νά πονάω. 

Δημήτρης Κεραμίδας