τόνα χέρι νύβει τ'άλλο καί τά δυό τό πρόσωπο.
Ή ζωή μας χαρτοπώλης μ'ήλιο καί μέ συννεφιά
καί τά μάρμαρα πεσμένα τάχει φάει σκουριά ..
Τί τό θέλεις πού κουνιέσαι λέει κάποια κορασιά
στήν ζωή νά τυραννιέσαι δίχως νάχεις συντροφιά.
Ή ζωή μας είναι δράμα τού βαρκάρη ένα κουπί ...
Πού κρεμιέται σ'ένα ράμα έτοιμο γιά νά κοπεί .
Τούτο τό δημιούργημα πούνε τής φύσης κτήση
δέν είναι ανασιούργημα τού καθενός αλήτη ...
Άστραμα είναι φωτεινό πού χαίρεται τή σφαίρα
καί δίνει φώς αληθινό στήν γή και στόν αγέρα :
Μούσα μ'ονειροκέφαλη, εσύ τά ξέρεις όλα ...
κι άς είσαι σφήκα ακέφαλη ψυχρή καί χρονοφθόρα.
Εσύ μού δίνεις τή χαρά καί τήν περίσσια χάρη,
πότε θά κάνει ξαστεριά καί βγάλει ή γης χορτάρι .
Δημήτρης Κεραμίδας Χάμιλτον Οντάριο Καναδά